23.3.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 96/8


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado Contencioso -Administrativo de Madrid (Ισπανία) στις 19 Ιανουαρίου 2015 — María Elena Pérez López κατά Servicio Madrileño de Salud (Comunidad de Madrid)

(Υπόθεση C-16/15)

(2015/C 096/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Contencioso-Administrativo de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: María Elena Pérez López

Καθής: Servicio Madrileño de Salud (Comunidad de Madrid)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι αντίθετο προς τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία περιλαμβάνεται ως παράρτημα στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου (1), της 28ης Ιουνίου 1999, και, ως εκ τούτου, ανεφάρμοστο, το άρθρο 9, παράγραφος 3, του νόμου 55/2003, περί του γενικού κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως του προσωπικού των Υπηρεσιών Υγείας (Ley 55/2003, del Estatuto Marco del Personal Estatutario de los Servicios de Salud) της 16ης Δεκεμβρίου, επειδή ευνοεί τις καταχρήσεις που απορρέουν από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών διορισμών περιστασιακού χαρακτήρα, καθόσον:

α)

δεν καθορίζει μέγιστη συνολική διάρκεια όσον αφορά τους διαδοχικούς διορισμούς περιστασιακού χαρακτήρα, ούτε ανώτατο αριθμό ανανεώσεως αυτών,

β)

καταλείπει στη διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως την απόφαση περί δημιουργίας οργανικών θέσεων, οσάκις πραγματοποιούνται περισσότεροι των δύο διορισμών για την παροχή των ίδιων υπηρεσιών σε συνολικό διάστημα 12 ή πλέον μηνών εντός διετούς περιόδου,

γ)

παρέχει τη δυνατότητα πραγματοποιήσεως διορισμών περιστασιακού χαρακτήρα χωρίς να επιβάλλει την υποχρέωση επεξηγήσεως στην πράξη διορισμού του συγκεκριμένου αντικειμενικού λόγου χρονικής, συγκυριακής ή έκτακτης φύσεως που τον δικαιολογεί;

2)

Είναι αντίθετο προς τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία περιλαμβάνεται ως παράρτημα στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, και, ως εκ τούτου, ανεφάρμοστο, το άρθρο 11, παράγραφος 7, της Διατάξεως Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών της Αυτόνομης Κοινότητας της Μαδρίτης, της 28ης Ιανουαρίου 2013, στο μέτρο που ορίζει ότι «κατά τη λήξη της διάρκειας του διορισμού πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να χωρήσει παύση και καταβολή της αποζημιώσεως που αναλογεί στην περίοδο παροχής των υπηρεσιών, περιλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες πρόκειται να πραγματοποιηθεί, εν συνεχεία, νέος διορισμός του ιδίου προσώπου», ανεξαρτήτως, συνεπώς, του εάν έχει εκλείψει ο συγκεκριμένος αντικειμενικός λόγος που δικαιολογούσε τον διορισμό, όπως ορίζεται στη ρήτρα 3, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου;

3)

Είναι σύμφωνη προς τον σκοπό που επιδιώκει η συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία περιλαμβάνεται ως παράρτημα στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, η ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 3, τρίτο εδάφιο, του νόμου 55/2003, της 16ης Δεκεμβρίου, περί του γενικού κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως του προσωπικού των Υπηρεσιών Υγείας, υπό την έννοια ότι απαιτείται η δημιουργία οργανικής θέσεως οσάκις πραγματοποιούνται περισσότεροι των δύο διορισμών για την παροχή των ίδιων υπηρεσιών σε συνολικό διάστημα 12 ή πλέον μηνών εντός διετούς περιόδου, ούτως ώστε ο εργαζόμενος που είχε διοριστεί ως περιστασιακώς απασχολούμενος να διορίζεται έκτοτε ως προσωρινώς απασχολούμενος;

4)

Είναι σύμφωνη προς την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων που αναγνωρίζεται στη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία περιλαμβάνεται ως παράρτημα στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, η αναγνώριση στο έκτακτο προσωπικό περιστασιακού χαρακτήρα της ίδιας αποζημιώσεως που προβλέπεται για τους εργαζομένους με σύμβαση περιστασιακής απασχολήσεως, δοθείσας της κατ’ ουσίαν ταυτίσεως αμφοτέρων των καταστάσεων, καθώς η διαφορετική μεταχείριση εργαζομένων με όμοια προσόντα οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες στην ίδια επιχείρηση (Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Μαδρίτης), επιτελούν τα ίδια καθήκοντα και καλύπτουν όμοια ανάγκη συγκυριακού χαρακτήρα κατά τη λύση της σχέσεως εργασίας τους θα στερείτο νοήματος, εφόσον δεν υφίσταται εμφανής λόγος που να εμποδίζει τη σύγκριση μεταξύ συμβάσεων ορισμένου χρόνου προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία καταστάσεων που ενέχουν δυσμενή διάκριση;


(1)  ΕΕ L 175, σ. 43.