Υπόθεση C-641/15

Verwertungsgesellschaft Rundfunk GmbH

κατά

Hettegger Hotel Edelweiss GmbH

(αίτηση του Handelsgericht Wien
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Διανοητική ιδιοκτησία – Οδηγία 2006/115/ΕΚ – Άρθρο 8, παράγραφος 3 – Αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών – Παρουσίαση στο κοινό – Μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου – Παρουσίαση εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 16ης Φεβρουαρίου 2017

Προσέγγιση των νομοθεσιών – Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα – Οδηγία 2006/115 – Δικαίωμα εκμισθώσεως και δικαίωμα δανεισμού προστατευόμενων έργων – Ραδιοτηλεοπτική μετάδοση και παρουσίαση στο κοινό – Αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών – Παρουσίαση στο κοινό σε μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου – Έννοια – Παρουσίαση εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου – Δεν εμπίπτει

(Οδηγία 2006/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 3)

Το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, έχει την έννοια ότι η παρουσίαση στο κοινό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου δεν συνιστά παρουσίαση πραγματοποιούμενη σε μέρος όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.

Επιβάλλεται η διαπίστωση, όπως επισήμανε και ο γενικός εισαγγελέας στα σημεία 26 έως 30 των προτάσεών του, ότι η τιμή του δωματίου ξενοδοχείου δεν συνιστά, όπως και η τιμή της υπηρεσίας εστιάσεως, αντίτιμο εισόδου που ζητείται ειδικώς ως αντάλλαγμα για την παρουσίαση στο κοινό ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής εκπομπής, αλλά συνιστά κυρίως αντάλλαγμα για υπηρεσία διανυκτέρευσης, στην οποία προστίθενται, σύμφωνα με την κατηγορία του ξενοδοχείου, ορισμένες πρόσθετες υπηρεσίες, όπως η παρουσίαση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών μέσω συσκευών λήψεως με τις οποίες είναι εξοπλισμένα τα δωμάτια, κατά κανόνα περιλαμβανόμενες αδιακρίτως στην τιμή της διανυκτέρευσης.

Επομένως, μολονότι η παροχή σήματος μέσω συσκευών τηλεοράσεως και ραδιοφώνου εγκατεστημένων στα δωμάτια ξενοδοχείου συνιστά παροχή πρόσθετης υπηρεσίας η οποία επηρεάζει την ποιοτική κατάταξη του ξενοδοχείου και, επομένως, την τιμή του δωματίου, όπως επισήμανε το Δικαστήριο με τις αποφάσεις της 7ης Δεκεμβρίου 2006, SGAE (C-306/05, EU:C:2006:764, σκέψη 44), και της 15ης Μαρτίου 2012, Phonographic Performance (Ireland) (C-162/10, EU:C:2012:141, σκέψη 44), εντούτοις, στο πλαίσιο της εξετάσεως αν υφίσταται πράξη παρουσιάσεως στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29 και του άρθρου 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/115 αντιστοίχως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η πρόσθετη αυτή παροχή παρέχεται σε μέρος όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 3, της δεύτερης οδηγίας.

Συνεπώς, η παρουσίαση στο κοινό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως και ραδιοφώνου εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του αποκλειστικού δικαιώματος των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών του άρθρου 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115.

(βλ. σκέψεις 24-27 και διατακτ.)