Υπόθεση C-351/15 P

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Total SA
και
Elf Aquitaine SA

«Αίτηση αναιρέσεως – Συμπράξεις – Αγορά μεθακρυλικών ενώσεων – Πρόστιμα – Αλληλέγγυα ευθύνη των μητρικών εταιριών και της θυγατρικής τους για την παραβατική συμπεριφορά αυτής – Καταβολή του προστίμου από τη θυγατρική – Μείωση του ποσού του προστίμου της θυγατρικής κατόπιν αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Έγγραφα του λογιστηρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τα οποία απαιτείται από τις μητρικές εταιρίες η καταβολή του ποσού που η ίδια επέστρεψε στη θυγατρική, πλέον τόκων υπερημερίας – Προσφυγή ακυρώσεως – Πράξεις δεκτικές προσφυγής – Αποτελεσματική δικαστική προστασία»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 19ης Ιανουαρίου 2017

1. Αναίρεση–Λόγοι–Ανεπαρκής ή αντιφατική αιτιολογία–Παραδεκτό

   (Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

2. Αναίρεση–Λόγοι–Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών–Απαράδεκτο–Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων–Αποκλείεται, πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου τους

   (Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

3. Αναίρεση–Λόγοι–Απλή επανάληψη των προβληθέντων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου λόγων και επιχειρημάτων–Απαράδεκτο–Αμφισβήτηση της εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου ερμηνείας ή εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης–Παραδεκτό

   (Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 168 § 1, στοιχείο δʹ, και 169 § 2)

4. Προσφυγή ακυρώσεως–Πράξεις δεκτικές προσφυγής–Έννοια–Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα–Έγγραφα της Επιτροπής με τα οποία απαιτείται από τις μητρικές εταιρίες, κατόπιν της μειώσεως και της μερικής επιστροφής του αρχικώς καταβληθέντος προστίμου από τη θυγατρική, η καταβολή τόκων υπερημερίας–Εμπίπτουν

   (Άρθρο 263 ΣΛΕΕ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 19)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 19)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30, 31)

4.  Προκειμένου να διαπιστωθεί αν μια πράξη είναι δεκτική προσφυγής ακυρώσεως, είναι αναγκαίο να εξετασθεί η ουσία της πράξεως αυτής, καθώς η μορφή της είναι καταρχήν αδιάφορη όσον αφορά το παραδεκτό. Συνιστούν πράξεις ή αποφάσεις δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως μόνον τα μέτρα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να θίξουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας ουσιωδώς τη νομική του κατάσταση. Επομένως, η προσφυγή ακυρώσεως επιτρέπεται καταρχήν να βάλλει μόνον κατά μέτρου με το οποίο καθορίζεται οριστικώς η θέση του οικείου θεσμικού οργάνου κατά το πέρας διοικητικής διαδικασίας. Αντιθέτως, δεν μπορούν να θεωρηθούν πράξεις δεκτικές προσφυγής, μεταξύ άλλων, τα ενδιάμεσα μέτρα που κατατείνουν στην προετοιμασία της τελικής αποφάσεως, όπως επίσης και οι απλώς επιβεβαιωτικές ή οι αμιγώς εκτελεστικές πράξεις, καθόσον οι πράξεις αυτές δεν παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα τα οποία είναι αυτοτελή σε σχέση με την πράξη του θεσμικού οργάνου της Ένωσης η οποία καταρτίζεται, επικυρώνεται ή εκτελείται.

   Συναφώς, έγγραφα με τα οποία η Επιτροπή απαιτεί από τις μητρικές εταιρίες την καταβολή τόκων υπερημερίας σχετικών με πρόστιμο επιβληθέν στη θυγατρική τους, για την πληρωμή του οποίου, όμως, οι εταιρίες αυτές είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπεύθυνες, πρέπει να θεωρηθεί ότι παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα δυνάμενα να θίξουν τα συμφέροντα των εν λόγω μητρικών εταιριών, μεταβάλλοντας ουσιωδώς τη νομική τους κατάσταση, καθώς η θυγατρική είχε εξοφλήσει ολοσχερώς το αρχικό ποσό αυτού του προστίμου, οπότε η Επιτροπή δεν είχε πλέον το δικαίωμα να αναζητήσει την καταβολή τόκων υπερημερίας από τις ως άνω μητρικές εταιρίες. Ως εκ τούτου, το Γενικό Δικαστήριο δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο χαρακτηρίζοντας τα έγγραφα αυτά ως πράξεις δεκτικές προσφυγής κατά την έννοια του άρθρου 263 ΣΛΕΕ.

   (βλ. σκέψεις 35-37, 40, 45, 48, 49)