ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (όγδοο τμήμα)

της 9ης Ιουνίου 2016 ( *1 )

«Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (EOK) 2658/87 — Κοινό Δασμολόγιο — Δασμολογική κατάταξη — Διάκριση 6211 3310 00 0 — Ποδιές — Mανδύες προστασίας από την ακτινοβολία»

Στην υπόθεση C‑288/15,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Finanzgericht München (φορολογικό δικαστήριο Μονάχου, Γερμανία) με απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 15 Ιουνίου 2015, στο πλαίσιο της δίκης,

Medical Imaging Systems GmbH (MIS)

κατά

Hauptzollamt München,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (όγδοο τμήμα),

συγκείμενο από τους D. Šváby, πρόεδρο τμήματος, M. Safjan και M. Βηλαρά (εισηγητή), δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: N. Wahl

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που κατέθεσαν:

—	η Medical Imaging Systems GmbH (MIS), εκπροσωπούμενη από τον G. Eder, Rechtsanwalt,

—	το Hauptzollamt München, εκπροσωπούμενο από την C. Erhart‑Parzefall,

—	η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους M. Wasmeier και A. Caeiros,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία της διακρίσεως 6211 3310 00 0 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 927/2012 της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2012 (ΕΕ 2012, L 304, σ. 1) (στο εξής: ΣΟ).

2	Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Medical Imaging Systems GmbH (MIS) και του Hauptzollamt München (κεντρικού τελωνείου του Μονάχου, Γερμανία), σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη στην οποία εμπίπτουν στη ΣΟ οι ποδιές–μανδύες προστασίας από την ακτινοβολία.

Το νομικό πλαίσιο

Η δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων που εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση διέπεται από τη ΣΟ. Η ΣΟ στηρίζεται στο εναρμονισμένο σύστημα περιγραφής και κωδικοποιήσεως των εμπορευμάτων (στο εξής: ΕΣ), το οποίο καταρτίστηκε από το Συμβούλιο Τελωνειακής Συνεργασίας, νυν Παγκόσμια Οργάνωση Τελωνείων (ΠΟΤ), και θεσπίστηκε με τη Σύμβαση για την ίδρυση του εν λόγω συμβουλίου που συνήφθη στις Βρυξέλλες στις 15 Δεκεμβρίου 1950. Το ΕΣ θεσπίστηκε με τη Διεθνή Σύμβαση για το εναρμονισμένο σύστημα περιγραφής και κωδικοποιήσεως των εμπορευμάτων, που συνήφθη στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου 1983 και εγκρίθηκε, με το τροποποιητικό της πρωτόκολλο της 24ης Ιουνίου 1986, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με την απόφαση 87/369/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 1987 (EE 1987, L 198, σ. 1). Η ΣΟ αναπαράγει τις κλάσεις και τις διακρίσεις του ΕΣ όσον αφορά τα πρώτα έξι αριθμητικά ψηφία των κωδικών και μόνο το έβδομο και το όγδοο ψηφίο δημιουργούν περαιτέρω υποδιαιρέσεις οι οποίες χαρακτηρίζουν μόνο την ίδια.

Το άρθρο 12 του κανονισμού 2658/87, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 254/2000 του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2000 (ΕΕ 2000, L 28, σ. 16), προβλέπει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεσπίζει κάθε έτος κανονισμό ο οποίος περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο της ΣΟ και τους αντίστοιχους αυτόνομους και συμβατικούς δασμούς του κοινού δασμολογίου, όπως η ΣΟ αυτή προκύπτει από τα μέτρα που λαμβάνονται από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή από την Επιτροπή. Ο κανονισμός αυτός δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου και έχει εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

5	Η ισχύουσα κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της κύριας δίκης ΣΟ είναι, όπως προκύπτει από τη δικογραφία που κατατέθηκε στο Δικαστήριο, αυτή που αφορά το έτος 2013 και περιέχεται στον εκτελεστικό κανονισμό 927/2012.

Το πρώτο μέρος της ΣΟ περιλαμβάνει ένα σύνολο προκαταρκτικών διατάξεων. Στο μέρος αυτό, υπό τον τίτλο Ι που περιλαμβάνει γενικούς κανόνες, ο υπότιτλος Α με την ονομασία «Γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της [ΣΟ]» ορίζει τα εξής:

«Η κατάταξη των εμπορευμάτων στη [ΣΟ] πραγματοποιείται σύμφωνα με τις παρακάτω αρχές:

Το κείμενο των τίτλων των τμημάτων, των κεφαλαίων ή των υποκεφαλαίων θεωρείται ότι έχει μόνον ενδεικτική αξία, δεδομένου ότι η κατάταξη καθορίζεται νόμιμα σύμφωνα με το κείμενο των κλάσεων και των σημειώσεων των τμημάτων ή των κεφαλαίων και σύμφωνα με τους παρακάτω κανόνες, εφόσον αυτοί δεν είναι αντίθετοι προς το κείμενο των εν λόγω κλάσεων και σημειώσεων.

[...]

β)

Κάθε αναφορά σε μία ύλη μέσα σε ορισμένη κλάση καλύπτει την ύλη αυτή, είτε σε αμιγή κατάσταση είτε αναμεμειγμένη ή και συνδυασμένη με άλλες ύλες. Επίσης, κάθε αναφορά σε τεχνουργήματα από ορισμένη ύλη καλύπτει τα τεχνουργήματα που αποτελούνται εξ ολοκλήρου ή μερικώς από την ύλη αυτή. Η κατάταξη των αναμειγμένων αυτών προϊόντων ή των συνθέτων αυτών ειδών γίνεται σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρονται στον κανόνα 3.

Όταν εμπορεύματα πρέπει, εκ πρώτης όψεως, να καταταγούν σε δύο ή περισσότερες κλάσεις, σε εφαρμογή του κανόνα 2 β), ή σε κάθε άλλη περίπτωση, η κατάταξη γίνεται σύμφωνα με τα παρακάτω:

α)

η περισσότερο εξειδικευμένη κλάση πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι των κλάσεων με γενικότερο περιεχόμενο. Εντούτοις, όταν δύο ή περισσότερες κλάσεις καλύπτουν καθεμία ένα μόνο τμήμα των υλών που αποτελούν ένα αναμειγμένο προϊόν ή ένα σύνθετο είδος ή ένα μόνο τμήμα των ειδών, στην περίπτωση εμπορευμάτων που παρουσιάζονται σε σύνολα συσκευασμένα για τη λιανική πώληση, αυτές οι κλάσεις πρέπει να θεωρούνται, σε σχέση με αυτό το προϊόν ή αυτό το είδος, ως εξίσου εξειδικευμένες, έστω και αν μία από αυτές δίνει μια περισσότερο ακριβή ή περισσότερο πλήρη περιγραφή.

β)

Τα αναμεμειγμένα προϊόντα, τα τεχνουργήματα και τα είδη που αποτελούνται από διάφορες ύλες ή προκύπτουν από τη συναρμολόγηση διαφόρων αντικειμένων, καθώς και τα εμπορεύματα που παρουσιάζονται σε σύνολα συσκευασμένα για τη λιανική πώληση, στα οποία η κατάταξη δεν μπορεί να γίνει με εφαρμογή του κανόνα 3 α), κατατάσσονται σύμφωνα με την ύλη ή το είδος που δίνει σ’ αυτά τον ουσιώδη τους χαρακτήρα, όταν είναι δυνατός αυτός ο καθορισμός.

γ)	Στις περιπτώσεις που η κατάταξη του εμπορεύματος δεν μπορεί να γίνει σύμφωνα με τον κανόνα 3 α), ή 3 β), τότε αυτό κατατάσσεται στην τελευταία κατά σειρά αρίθμησης κλάση μεταξύ των κλάσεων που μπορούν έγκυρα να ληφθούν υπόψη.

[...]

Η κατάταξη των εμπορευμάτων στις διακρίσεις μιας και της αυτής κλάσης καθορίζεται νόμιμα σύμφωνα με το κείμενο των διακρίσεων αυτών και των σημειώσεων των διακρίσεων, καθώς και αναλογικά, σύμφωνα με τους παραπάνω κανόνες, δεδομένου ότι μπορούν να συγκριθούν μόνον οι διακρίσεις του αυτού επιπέδου. Εκτός αντιθέτων διατάξεων, για τους σκοπούς του κανόνα αυτού εφαρμόζονται επίσης οι σημειώσεις των τμημάτων και των κεφαλαίων.»

7	Το δεύτερο μέρος της ΣΟ περιέχει πίνακα δασμών και διαιρείται σε τμήματα. Το τμήμα XΙ του μέρους αυτού περιλαμβάνει το κεφάλαιο 62, το οποίο φέρει τον τίτλο «ενδύματα και συμπληρώματα του ενδύματος, άλλα από τα πλεκτά».

Η διάκριση 6211 της ΣΟ, η οποία αποτελεί μέρος του κεφαλαίου 62, διαρθρώνεται ως ακολούθως:

«6211 Φόρμες αθλητικές (προπόνησης), κουστούμια και σύνολα του σκι, μαγιό, κιλότες και σλιπ μπάνιου. Άλλα ενδύματα:

[...]

6211 33 — — από συνθετικές ή τεχνητές ίνες

6211 33 10 — — — Ενδύματα εργασίας

[...]».

Το δεύτερο μέρος της ΣΟ περιλαμβάνει επίσης το τμήμα XV, το οποίο φέρει τον τίτλο «μέταλλα κοινά και τεχνουργήματα από τα μέταλλα αυτά». Το τμήμα αυτό περιλαμβάνει, συγκεκριμένα, τις ακόλουθες σημειώσεις:

«3.	Στην ονοματολογία, με τον όρο “κοινά μέταλλα” νοούνται: [...] το αντιμόνιο [...].

Κανόνας για τα σύνθετα είδη

Εκτός από αντίθετες διατάξεις που προκύπτουν από το κείμενο των κλάσεων, τα τεχνουργήματα από κοινά μέταλλα ή αυτά που θεωρούνται ως τέτοια και που περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερα κοινά μέταλλα, κατατάσσονται με το αντίστοιχο τεχνούργημα του μετάλλου που υπερέχει κατά βάρος σε καθένα χωριστά από τα άλλα μέταλλα.

Για την εφαρμογή του κανόνα αυτού, θεωρείται ότι:

α)	ο χυτοσίδηρος, ο σίδηρος και ο χάλυβας αποτελούν ένα και το αυτό μέταλλο·

β)	τα κράματα αποτελούνται, στο σύνολο του βάρους τους, από το μέταλλο του οποίου ακολουθούν την κατάταξη [κατ’ εφαρμογήν της σημείωσης 5]·

[...]».

Το κεφάλαιο 81, με τίτλο «Άλλα κοινά μέταλλα. Κεραμομεταλλουργικές συνθέσεις. Τεχνουργήματα από τις ύλες αυτές», αποτελεί μέρος της ενότητας XV. Η κλάση 8110 του κεφαλαίου αυτού υποδιαιρείται ως ακολούθως:

«8110 Αντιμόνιο και τεχνουργήματα από αντιμόνιο, στα οποία περιλαμβάνονται και τα απορρίμματα και θραύσματα

8110 10 00 — Αντιμόνιο σε ακατέργαστη μορφή. Σκόνες

8110 20 00 — Απορρίμματα και θραύσματα

8110 90 00 — άλλα.»

Δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 2658/87, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 254/2000, και κατά τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 10 του κανονισμού αυτού, η Επιτροπή εκπονεί τις επεξηγηματικές σημειώσεις της ΣΟ. Οι σημειώσεις αυτές δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επεξηγηματική σημείωση της ΣΟ η οποία αφορά το κεφάλαιο 62, όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της κύριας δίκης (ΕΕ 2011, C 137, σ. 1), αναφέρει συγκεκριμένα:

«Γενικές παρατηρήσεις

[...]

Το παρόν κεφάλαιο περιλαμβάνει τα ενδύματα εργασίας που αναφέρονται ειδικότερα σε ορισμένες διακρίσεις τα οποία, λόγω της γενικής τους εμφάνισης (κόψιμο ή σχέδιο απλό ή ειδικό σε σχέση με τον προορισμό αυτών των ενδυμάτων) και του είδους του υφάσματός τους που είναι ανθεκτικό και δεν μαζεύει στο πλύσιμο, αναγνωρίζονται ότι είναι κατασκευασμένα να φοριούνται αποκλειστικά ή ουσιαστικά για να εξασφαλίζουν την προστασία (φυσική ή υγειονομική) άλλων ενδυμάτων ή/και προσώπων κατά την άσκηση βιομηχανικής, επαγγελματικής ή οικιακής δραστηριότητας.

[...]

Μεταξύ των ενδυμάτων εργασίας θα πρέπει να αναφερθούν τα ενδύματα που χρησιμοποιούν οι μηχανικοί, οι εργάτες εργοστασίων, οι οικοδόμοι, οι αγρότες κ.λπ. και τα οποία εμφανίζονται συνήθως ως σύνολα δύο τεμαχίων, συνδυασμοί, παντελόνια και παντελόνια με τιράντες. Όσον αφορά άλλες δραστηριότητες πιθανόν να πρόκειται για μπλούζες εργασίας, ποδιές, ενδύματα προστασίας από τη σκόνη κ.λπ. (για γιατρούς, νοσοκόμες, νοικοκυρές, κομμωτές, αρτοποιούς, κρεοπώλες κ.λπ.).

[...]»

Οι επεξηγηματικές σημειώσεις του ΕΣ καταρτίζονται από τον ΠΟΤ σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Συμβάσεως για το εναρμονισμένο σύστημα περιγραφής και κωδικοποιήσεως των εμπορευμάτων και δημοσιεύονται στις δύο επίσημες γλώσσες του ΠΟΤ, δηλαδή τη γαλλική και την αγγλική. Η επεξηγηματική σημείωση του ΕΣ σχετικά με τη διάκριση 62.10 του ΕΣ («Ενδύματα κατασκευασμένα από προϊόντα των κλάσεων 56.02, 56.03, 59.03, 59.06 ή 59.07»), αναφέρει συγκεκριμένα:

«Μεταξύ των ειδών που ανήκουν στη διάκριση αυτή συγκαταλέγονται: [...] τα σκάφανδρα προστασίας κατά της ακτινοβολίας, που δεν φέρουν αναπνευστικές συσκευές.»

Η διαφορά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα

Στις 19 Μαρτίου 2013, η MIS υπέβαλε στο κεντρικό τελωνείο του Μονάχου διασάφηση με σκοπό να τεθούν σε ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντα προστασίας κατά της ακτινοβολίας, τύπου «Xenolite NL 8250», με προέλευση από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (στο εξής: επίδικα προϊόντα). Με τη διασάφηση αυτή, η MIS κατέταξε τα προϊόντα αυτά στη διάκριση 6211 33 10 00 0 της ΣΟ. Η διασάφηση αυτή έγινε δεκτή από το εν λόγω τελωνείο, το οποίο, με απόφαση της ίδιας ημέρας, καθόρισε τους εισαγωγικούς δασμούς με βάση δασμολογικό συντελεστή ύψους 12 %, ισχύοντα για την προαναφερθείσα διάκριση της ΣΟ.

Κατόπιν απορρίψεως της ενστάσεως της MIS κατά της πράξεως αυτής καθορισμού δασμών, η MIS άσκησε προσφυγή ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου με σκοπό την ακύρωση της εν λόγω πράξεως. Προς στήριξη της προσφυγής αυτής ισχυρίζεται, κατ’ ουσίαν, ότι τα επίδικα προϊόντα έπρεπε να καταταγούν στη διάκριση 8110 90 00 της ΣΟ.

Το αιτούν δικαστήριο αναφέρει ότι τα επίδικα προϊόντα είναι ποδιές‑μανδύες προστασίας από την ακτινοβολία, οι οποίες στην εξωτερική και εσωτερική πλευρά τους περιέχουν μονόχρωμο ύφασμα, πάχους περίπου 0,2 χιλιοστών, το οποίο αποτελείται από 100 % συνθετικές ίνες (πολυεστέρας και πολυαμίδιο). Η εσωτερική επένδυση αποτελείται ως επί το πλείστον από αντιμόνιο (περίπου 60 % του βάρους) και άλλα στοιχεία, με ένα πολυμερές ως υπόστρωμα. Αυτές οι αμάνικες ποδιές‑μανδύες έχουν μήκος έως τον καβάλο και διαθέτουν στρογγυλή λαιμόκοψη χωρίς γιακά και ραμμένες επωμίδες. Τα εμπρόσθια τμήματα αλληλεπικαλύπτονται πλήρως και συγκρατούνται με ταινίες τύπου velcro στη δεξιά πλευρά και στον ώμο. Επίσης, η εμπρόσθια όψη φέρει τσέπη από χρωματιστό ύφασμα στο ύψος του στήθους. Το προϊόν διαθέτει και κρίκο από κοινό μέταλλο, στερεωμένο σε ταινία η οποία σχηματίζει θηλιά και είναι ραμμένη στο περιθώριο της λαιμόκοψης. Οι εν λόγω ποδιές χρησιμοποιούνται για την προστασία ατόμων από τις ακτίνες Χ κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρέσχε το αιτούν δικαστήριο, η MIS υποστηρίζει ενώπιόν του ότι τα επίδικα προϊόντα αποτελούνται από διαφορετικά συστατικά στοιχεία, με κυρίαρχο το αντιμόνιο, το οποίο προσδιορίζει τον χαρακτήρα τους, λαμβανομένων υπόψη της χρήσεως για την οποία προορίζονται και της αξίας των διαφορετικών στοιχείων τους. Πράγματι, τα προϊόντα αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτελέσουν την προστατευτική λειτουργία τους κατά των ακτινών Χ ελλείψει του μέρους που αποτελείται από αντιμόνιο. Η εξωτερική όψη των εν λόγω προϊόντων δεν θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη, καθόσον αποτελούνται από διαφορετικά στοιχεία. Συνεπώς, σύμφωνα με την MIS, τα επίδικα προϊόντα έπρεπε να καταταγούν στη διάκριση 8110 90 00 της ΣΟ.

Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι η επίλυση της ενώπιόν του εκκρεμούς διαφοράς εξαρτάται από το αν, για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στη διάκριση 6211 33 10 00 0 της ΣΟ, έχουν σημασία μόνο η εξωτερική όψη και ο προορισμός του επίμαχου εμπορεύματος ή αν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το συστατικό στοιχείο του εμπορεύματος που του προσδίδει τον ουσιώδη χαρακτήρα του.

Κατά το αιτούν δικαστήριο, τα επίδικα προϊόντα εμπίπτουν στη διάκριση 6211 33 10 00 0 της ΣΟ, λαμβανομένων υπόψη των αντικειμενικών ιδιοτήτων τους, της εξωτερικής όψεως και του συμφυούς προορισμού τους. Επίσης, εκτιμά ότι η κλάση 6211 της ΣΟ είναι περισσότερο εξειδικευμένη, κατά την έννοια του γενικού κανόνα 3, στοιχείο αʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ και πρέπει, ως εκ τούτου, να έχει προτεραιότητα έναντι των κλάσεων με γενικότερο περιεχόμενο. Το αιτούν δικαστήριο διατυπώνει, ωστόσο, αμφιβολίες όσον αφορά την κατάταξη των επίδικων στην εκκρεμούσα ενώπιόν του δίκη προϊόντων στη διάκριση 6211 33 10 της ΣΟ, καθότι μια τέτοια κατάταξη δεν θα λάμβανε υπόψη το υλικό της εσωτερικής επενδύσεως των προϊόντων αυτών, και ιδίως το αντιμόνιο, το οποίο αντιπροσωπεύει το 60 % περίπου του βάρους του υλικού εσωτερικής επενδύσεως, χάρη στο οποίο τα εν λόγω προϊόντα παρέχουν προστασία από την ακτινοβολία.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το Finanzgericht München (φορολογικό δικαστήριο Μονάχου, Γερμανία) αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Για την κατάταξη εμπορεύματος στη διάκριση 6211 33 10 00 0 “ενδύματα εργασίας” της [ΣΟ] κρίσιμες είναι μόνον η εξωτερική του μορφή ή η χρήση για την οποία προορίζεται, ή πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, κατ’ εφαρμογήν του γενικού κανόνα 3, στοιχείο βʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ τα στοιχεία που προσδίδουν στο εμπόρευμα τον ουσιώδη χαρακτήρα του;»

Επί του προδικαστικού ερωτήματος

Από τη διάταξη περί παραπομπής προκύπτει ότι με το προδικαστικό ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν η ΣΟ έχει την έννοια ότι μια ποδιά‑μανδύας προστασίας από την ακτινοβολία, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, πρέπει να καταταγεί στη διάκριση 6211 33 10 00 της ΣΟ, βάσει της εξωτερικής όψεως ή του προορισμού της, ή αν πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη, για τον σκοπό της κατατάξεώς της, τα συστατικά στοιχεία τα οποία της προσδίδουν τον ουσιώδη χαρακτήρα του ενδύματος προστασίας από την ακτινοβολία, τα οποία ενδέχεται να δικαιολογούν την κατάταξή της σε άλλη κλάση της ΣΟ, και συγκεκριμένα στην κλάση 8110.

Καταρχάς, πρέπει, συναφώς, να υπομνησθεί η πάγια νομολογία, κατά την οποία, χάριν της ασφάλειας δικαίου και προς διευκόλυνση των ελέγχων, το αποφασιστικό κριτήριο για τη δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων πρέπει γενικά να αναζητείται στα αντικειμενικά τους χαρακτηριστικά και τις αντικειμενικές τους ιδιότητες, όπως ορίζονται στο κείμενο της κλάσεως της ΣΟ και των σημειώσεων των τμημάτων ή των κεφαλαίων (απόφαση της 18ης Μαΐου 2011, Delphi Deutschland, C‑423/10, EU:C:2011:315, σκέψη 23 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Οι επεξηγηματικές σημειώσεις που καταρτίστηκαν από την Επιτροπή όσον αφορά τη ΣΟ και από τον ΠΟΤ όσον αφορά το ΕΣ συμβάλλουν σημαντικά στην ερμηνεία του περιεχομένου των διαφόρων δασμολογικών κλάσεων χωρίς ωστόσο να έχουν δεσμευτική νομική ισχύ (απόφαση της 18ης Μαΐου 2011, Delphi Deutschland, C‑423/10, EU:C:2011:315, σκέψη 24 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Επιπλέον, κατά πάγια επίσης νομολογία, ο προορισμός του προϊόντος μπορεί να αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο για την κατάταξη, εφόσον είναι συμφυής με το εν λόγω προϊόν, ο συμφυής δε αυτός χαρακτήρας πρέπει να μπορεί να εκτιμηθεί με γνώμονα τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες του προϊόντος αυτού (αποφάσεις της 20ής Ιουνίου 2013, Agroferm, C‑568/11, EU:C:2013:407, σκέψη 41, και της 4ης Μαρτίου 2015, Oliver Medical, C‑547/13, EU:C:2015:139, σκέψη 47). Εξάλλου, ο προορισμός του προϊόντος αποτελεί λυσιτελές κριτήριο μόνο στην περίπτωση που η κατάταξη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με βάση τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες του προϊόντος (αποφάσεις της 16ης Δεκεμβρίου 2010, Skoma-Lux, C‑339/09, EU:C:2010:781, σκέψη 47, και της 28ης Απριλίου 2016, C‑233/15, Oniors Bio,EU:C:2016:305, σκέψη 33).

Περαιτέρω, διαπιστώνεται ότι η διάκριση 6211 33 10 της ΣΟ, της οποίας το γράμμα αφορά τα «ενδύματα εργασίας», αποτελεί μέρος της διάκρισης 6211 33 της ΣΟ, η οποία αφορά «φόρμες αθλητικές (προπόνησης), κουστούμια και σύνολα του σκι, μαγιό, κιλότες και σλιπ μπάνιου. Άλλα ενδύματα» αποτελούμενα «από συνθετικές ή τεχνητές ίνες».

Η επεξηγηματική σημείωση της ΣΟ για το κεφάλαιο 62, η οποία παρατίθεται στη σκέψη 12 της παρούσας αποφάσεως, διευκρινίζει ότι το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει τα ενδύματα εργασίας τα οποία, λόγω της γενικής τους εμφανίσεως και του είδους του υφάσματός τους, που είναι ανθεκτικό και δεν μαζεύει στο πλύσιμο, «αναγνωρίζονται ότι είναι κατασκευασμένα να φοριούνται αποκλειστικά ή ουσιαστικά για να εξασφαλίζουν την προστασία (φυσική ή υγειονομική) άλλων ενδυμάτων ή/και προσώπων κατά την άσκηση βιομηχανικής, επαγγελματικής ή οικιακής δραστηριότητας». Πάντως, όπως προκύπτει από την παρατεθείσα στις ανωτέρω σκέψεις νομολογία, προϊόν όπως το επίδικο στην κύρια δίκη, κατασκευασμένο από συνθετικές ή τεχνητές ίνες και σχεδιασμένο για να φοριέται αποκλειστικά ή ουσιαστικά για να παρέχει προστασία σε άτομα που εκτίθενται σε ακτινοβολία κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «ένδυμα εργασίας», κατά την έννοια της διακρίσεως 6211 33 10 00 0, λαμβανομένων υπόψη των αντικειμενικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων του, και ιδίως της εξωτερικής του όψεως.

Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται από την επεξηγηματική σημείωση του ΕΣ σχετικά με τη διάκριση 62.10 του ΕΣ, η οποία ορίζει ότι τα «σκάφανδρα προστασίας κατά της ακτινοβολίας», όταν κατασκευάζονται από προϊόντα που υπάγονται στις διακρίσεις 56.02, 56.03, 59.03, 59.06 ή 59.07 του ΕΣ, πρέπει να θεωρούνται «ενδύματα» της κλάσεως 62.10 του ΕΣ. Ακόμη κι αν τα επίδικα στην κύρια δίκη προϊόντα δεν ήταν κατασκευασμένα από προϊόντα που υπάγονται στις διακρίσεις 56.02, 56.03, 59.03, 59.06 ή 59.07 του ΕΣ, μπορεί να συναχθεί από την εν λόγω σημείωση ότι, εν γένει, εξοπλισμός προστασίας από την ακτινοβολία ο οποίος παρουσιάζει τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες ενδύματος καλύπτεται από τις διάφορες κλάσεις και διακρίσεις της ΣΟ που αφορούν τα ενδύματα.

Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα αν πρέπει να λαμβάνονται επίσης υπόψη, για τον σκοπό της κατατάξεως ενός προϊόντος, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, τα στοιχεία εκείνα που του προσδίδουν τον ουσιώδη χαρακτήρα του, πρέπει να υπομνησθεί ότι το κριτήριο αυτό αναφέρεται στον γενικό κανόνα 3, στοιχείο βʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ. Όπως προκύπτει από την ίδια τη διατύπωση του γενικού αυτού κανόνα ερμηνείας, ο κανόνας αυτός αφορά τις περιπτώσεις όπου «τα εμπορεύματα πρέπει, εκ πρώτης όψεως, να καταταγούν σε δύο ή περισσότερες κλάσεις».

Όταν ανακύπτει τέτοια κατάσταση, πρέπει να εφαρμόζεται ο γενικός κανόνας 3, στοιχείο αʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ, κατά τον οποίο «η περισσότερο εξειδικευμένη κλάση πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι των κλάσεων με γενικότερο περιεχόμενο». Μόνον όταν η εφαρμογή του κανόνα αυτού δεν επιτρέπει την ενδεδειγμένη κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων, ιδίως όταν δεν υπάρχει ειδική δασμολογική κλάση για την κατάταξη των εν λόγω εμπορευμάτων (βλ., υπό την έννοια αυτή, αποφάσεις της 10ης Μαΐου 2001, VauDe Sport, C‑288/99, EU:C:2001:262, σκέψη 21, και της15ης Νοεμβρίου 2012, Kurcums Metal, C‑558/11, EU:C:2012:721, σκέψη 36), πρέπει να εφαρμόζεται ο γενικός κανόνας 3, στοιχείο βʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ και να κατατάσσονται τα εμπορεύματα αυτά «σύμφωνα με την ύλη ή το είδος που δίνει σ’ αυτά τον ουσιώδη τους χαρακτήρα».

30	Πάντως, όπως επισημάνθηκε στην σκέψη 26 της παρούσας αποφάσεως, υπάρχει ειδική κλάση για την κατάταξη προϊόντος όπως το επίδικο στην κύρια δίκη, εν προκειμένω η κλάση 6211 της ΣΟ, στην οποία υπάγεται η διάκριση 6211 33 10 00 0.

Το αιτούν δικαστήριο ανέφερε μεν τη δυνατότητα κατατάξεως του επίδικου στην κύρια δίκη προϊόντος σε άλλη κλάση της ΣΟ, και ειδικότερα στην κλάση 8110, πλην όμως από το περιεχόμενο αυτής της κλάσεως προκύπτει ότι αφορά το «αντιμόνιο» καθώς και τα «τεχνουργήματα από αντιμόνιο, στα οποία περιλαμβάνονται και τα απορρίμματα και θραύσματα» και όχι τα ενδύματα όπως το επίδικο στην κύρια δίκη προϊόν.

32	Το γεγονός ότι το προϊόν αυτό περιλαμβάνει εσωτερική επένδυση αποτελούμενη κυρίως από αντιμόνιο, η οποία του προσδίδει τον προστατευτικό χαρακτήρα κατά της ακτινοβολίας, δεν αρκεί για να χαρακτηριστεί ως τεχνούργημα από αντιμόνιο, το οποίο εμπίπτει στην κλάση 8110 της ΣΟ.

Πράγματι, όπως ήδη αναφέρθηκε, η διάκριση 6211 33 10 00 0 της ΣΟ είναι εμφανώς «η περισσότερο εξειδικευμένη κλάση», κατά την έννοια του γενικού κανόνα 3, στοιχείο αʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ, και πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι των άλλων. Ως εκ τούτου, για τον σκοπό του καθορισμού της δασμολογικής κατατάξεως των επίμαχων στην κύρια δίκη προϊόντων, δεν συντρέχει λόγος προσφυγής στον γενικό κανόνα 3, στοιχείο βʹ, για την ερμηνεία της ΣΟ, ο οποίος αναφέρεται στην «ύλη ή το είδος» που προσδίδει σε ένα προϊόν τον «ουσιώδη χαρακτήρα του».

Βάσει του συνόλου των ανωτέρω εκτιμήσεων, στο υποβληθέν ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η ΣΟ έχει την έννοια ότι μια ποδιά‑μανδύας προστασίας από την ακτινοβολία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη πρέπει να κατατάσσεται στη διάκριση 6211 10 00 0 της ΣΟ, λόγω των αντικειμενικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων της, και ιδίως λόγω της εξωτερικής της όψεως, χωρίς να είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία που προσδίδουν στο επίμαχο προϊόν τον ουσιώδη χαρακτήρα του.

Επί των δικαστικών εξόδων

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) αποφαίνεται:

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία η οποία παρατίθεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 927/2012 της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2012, έχει την έννοια ότι μια ποδιά‑μανδύας προστασίας από την ακτινοβολία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη πρέπει να κατατάσσεται στη διάκριση 6211 10 00 0 της εν λόγω ονοματολογίας, λόγω των αντικειμενικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων της, και ιδίως λόγω της εξωτερικής της όψεως, χωρίς να είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία που προσδίδουν στο επίμαχο προϊόν τον ουσιώδη χαρακτήρα του.

(υπογραφές)

( *1 ) Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.