25.8.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 282/40 |
Προσφυγή της 25ης Μαΐου 2014 — Sina Bank κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-418/14)
2014/C 282/53
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sina Bank (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: B. Mettetal και C. Wucher-North, lawyers)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την κατόπιν επανεξετάσεως απόφαση του Συμβουλίου που περιέχεται στην ανακοίνωση της 15ης Μαρτίου 2014 προς τα πρόσωπα και τις οντότητες που υπόκεινται στα περιοριστικά μέτρα που προβλέπονται στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΕ) 267/2012 (2) του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ C 77, σ. 1), η οποία ορίζει ότι η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και ο κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου εξακολουθούν να αφορούν άμεσα την προσφεύγουσα· |
— |
να ακυρώσει το σημείο I.B.8 του παραρτήματος IX του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, στο μέτρο που εξακολουθεί να αφορά άμεσα την προσφεύγουσα, όπως εκτίθεται στην ανακοίνωση της 15ης Μαρτίου 2014· |
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα διατυπώνει δύο λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η κατόπιν επανεξετάσεως απόφαση του Συμβουλίου που περιέχεται στην ανακοίνωση της 15ης Μαρτίου 2014 παραβίασε τις διαδικαστικές απαιτήσεις που επιβάλλουν προσήκουσα αιτιολογία και σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Sina Bank δεν είναι συνδεδεμένη με τα συμφέροντα του «Νταφτάρ» και δεν συμβάλλει στη χρηματοδότηση των λεγόμενων στρατηγικών συμφερόντων του κράτους, ούτε του πυρηνικού του προγράμματος. Κατά συνέπεια, δεν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για να περιληφθεί η Sina Bank στις προσβαλλόμενες πράξεις και/ή το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό του αν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές. Επίσης, το Συμβούλιο δεν εφάρμοσε το ορθό κριτήριο. |
(1) Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσεως 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39).
(2) Κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1).