—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως κατά τον Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien (γερμανικός νόμος για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στο εξής: EEG) δεν παρέχει πλεονέκτημα στους μεγάλους καταναλωτές ενέργειας στον τομέα της χαλυβουργίας γενικώς και στις προσφεύγουσες υπ’ αριθ. 2 έως 24 ειδικώς.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν περαιτέρω ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν παρέχει στις προσφεύγουσες πλεονέκτημα επιλεκτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν συνιστά «ενίσχυση που χορηγείται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους» κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν συνεπάγεται νόθευση του ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν επηρεάζει ούτε τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο χαρακτηρισμός του ειδικού καθεστώτος αντισταθμίσεως ως κρατικής ενισχύσεως ή ο ουσιώδης περιορισμός του ειδικού καθεστώτος αντισταθμίσεως συνεπάγεται όχι μόνο την υπέρβαση των ορίων του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, τα οποία έχουν σαφώς προσδιοριστεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά επίσης την παραβίαση της θεμελιώδους απαιτήσεως περί δίκαιης ουσιαστικής κατανομής των βαρών. Ως εκ τούτου, η κατάργηση ή ο ουσιώδης περιορισμός του ειδικού καθεστώτος αντισταθμίσεως θα συνιστούσε επίσης προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων των προσφευγουσών, ιδίως των δικαιωμάτων που είναι κατοχυρωμένα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν εξάλλου ότι η Επιτροπή, με την από 22 Μαΐου 2002 απόφασή της, διαπίστωσε ρητώς ότι ο EEG και οι «ρυθμίσεις περί αντισταθμίσεως» που περιλαμβάνει δεν πληρούν τα κριτήρια της έννοιας «κρατική ενίσχυση» (1). Η απόφαση αυτή καλύπτει επίσης το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επιπλέον ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε επαρκώς και, επομένως, δεν διαπίστωσε κατά πόσον οι κατά παρέκκλιση ισχύουσες ρυθμίσεις για τους μεγάλους καταναλωτές ενέργειας δικαιολογούνται με βάση τον σκοπό, τη φύση και την εσωτερική δομή του EEG και, άρα, δεν συνιστούν επιλεκτικό πλεονέκτημα.

—

Εξάλλου, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι σε κάθε περίπτωση η Επιτροπή όφειλε πριν από την έκδοση αποφάσεως με τόσο σοβαρές έννομες συνέπειες να τις καλέσει προς ακρόαση.