19.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 151/26


Προσφυγή της 19ης Φεβρουαρίου 2014 — PT Wilmar Bioenergi Indonesia και PT Wilmar Nabati Indonesia κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-139/14)

2014/C 151/34

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: PT Wilmar Bioenergi Indonesia (Kodya Dumai, Ινδονησία) και PT Wilmar Nabati Indonesia (Μεντάν, Ινδονησία) (εκπρόσωπος: P. Vander Schueren, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1194/2013 του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές βιοντίζελ, καταγωγής Αργεντινής και Ινδονησίας (ΕΕ 2013 L 315, σ. 2), καθόσον επιβάλλει δασμό αντιντάμπινγκ στις προσφεύγουσες, και

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν ένδεκα λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι τα θεσμικά όργανα της Ένωσης παρέβησαν τον βασικό κανονισμό (1) επειδή ο υπολογισμός του κόστους δεν έγινε με βάση τα αρχεία που τηρούνται από τους εξαγωγείς-παραγωγούς για το υπό έρευνα προϊόν και από τους παραγωγούς που αφορά η έρευνα.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του βασικού κανονισμού δεδομένου ότι στην κατασκευασμένη κανονική αξία περιλαμβάνονται δαπάνες οι οποίες δεν σχετίζονται με την παραγωγή και την πώληση του υπό εξέταση προϊόντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη τον βασικό κανονισμό επειδή συμπεριέλαβε δαπάνες βάσει διεθνών τιμών αναφοράς και όχι βάσει του κόστους στη χώρα προελεύσεως (Ινδονησία).

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του βασικού κανονισμού λόγω της προσφυγής σε κατασκευασμένη κανονική αξία χωρίς να συντρέχουν ειδικές συνθήκες αγοράς για το συγκεκριμένο προϊόν.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το άρθρο 2, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού δεν έχει εφαρμογή επειδή δεν συμβιβάζεται με το άρθρο 2.2.2, παράγραφος 1, της συμφωνίας του ΠΟΕ για το αντιντάμπινγκ καθόσον το άρθρο 2, παράγραφος 5, προβλέπει εξαίρεση από την υποχρέωση χρήσεως του κόστους παραγωγής στην χώρα προελεύσεως για την κατασκευή της κανονικής αξίας.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός 1194/2013 του Συμβουλίου πάσχει πρόδηλη νομική πλάνη και πλάνη περί τα πράγματα δεδομένου ότι η πραγματική τιμή που καταβάλλουν οι παραγωγοί βιοντίζελ για το ακατέργαστο φοινικέλαιο (στο εξής: ΑΦ) δεν ρυθμίζεται από την κυβέρνηση, ώστε να είναι δυνατή η απόρριψη της πραγματικής καταβαλλόμενης τιμής.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός 1194/2013 του Συμβουλίου παραβιάζει το βασικό κανονισμό δεδομένου ότι, επειδή δεν συνεκτιμήθηκαν δεόντως διαφορές που επηρεάζουν τη δυνατότητα συγκρίσεως των τιμών, δεν έγινε ορθή σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής.

8.

Ο όγδοος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ως προς την προσαρμογή του κόστους, για την οποία έγινε χρήση εσφαλμένης πρώτης ύλης στην περίπτωση των προσφευγουσών.

9.

Με τον ένατο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός 1194/2013 του Συμβουλίου πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως επειδή προσαρμόζει το κόστος του ΑΦ που προέρχεται από συνδεδεμένους παραγωγούς ΑΦ για τον λόγο ότι αυτό δεν διαμορφώθηκε υπό συνθήκες πλήρους ανταγωνισμού χωρίς έρευνα και μόνο επί τη βάσει των υποτιθέμενων αποτελεσμάτων του φόρου εξαγωγής επί των τιμών ΑΦ.

10.

Με το δέκατο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός 1194/2013 του Συμβουλίου στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως επειδή (i) απορρίπτει τη χρήση του εγχώριου περιθωρίου κέρδους όσον αφορά τις πωλήσεις προϊόντων της ίδιας γενικής κατηγορίας με το βιοντίζελ για τον λόγο ότι οι πωλήσεις αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο συνήθων εμπορικών πράξεων και (ii) εκτιμά το εύλογο του περιθωρίου κέρδους βάσει επιτοκίου μακροπρόθεσμων δανείων και όχι βάσει επιτοκίου βραχυπρόθεσμων ή μεσοπρόθεσμων δανείων.

11.

Με τον ενδέκατο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός 1194/2013 του Συμβουλίου στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως επειδή απορρίπτει τον προσδιορισμό εύλογου περιθωρίου κέρδους με την αιτιολογία ότι όσον αφορά τις εμπορικές επιχειρήσεις δεν είναι κρίσιμη για τον προσδιορισμό αυτόν η χρήση της απόδοσης κεφαλαίου επειδή αυτές αποτελούν επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών χωρίς σημαντικές επενδύσεις κεφαλαίων, παραγνωρίζοντας έτσι την ανάγκη των εμπορικών επιχειρήσεων να έχουν στη διάθεσή τους κεφαλαία κινήσεως προκειμένου να ασκούν τις εμπορικές δραστηριότητές τους.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51), στο εξής: βασικός κανονισμός.