Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Κυπριακής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-515/14)

(2015/C 065/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Ε. Τσερέπα-Lacombe και D. Martin)

Καθής: Κυπριακή Δημοκρατία

Αιτήματα:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 45 και 48 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 4 § 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν κατάργησε με αναδρομική ισχύ, από 1 Μαΐου 2004, το κριτήριο της ηλικίας που περιέχεται στο άρθρο 27 του Ν. 97(Ι)/97 και που καθιστά το άρθρο αυτό ασυμβίβαστο με τις ανωτέρω διατάξεις, αφού αποθαρρύνει τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το κράτος τους για να αναλάβουν επαγγελματική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος ή σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ή σε άλλο διεθνή οργανισμό και επειδή έχει σαν αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των διακινούμενων εργαζομένων συμπεριλαμβανομένων όσων εργάζονται στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατικών υπαλλήλων οι οποίοι άσκησαν την δραστηριότητά τους μόνο στην Κύπρο. H κυπριακή νομοθεσία, και ειδικότερα το άρθρο 27 του περί Συντάξεως Νόμου (N. 97(Ι)1997), εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των υπαλλήλων της εθνικής διοίκησης και υπαλλήλων που εργάζονται σε άλλο κράτος μέλος σε διεθνείς οργανισμούς ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον μόνον οι εργαζόμενοι οι οποίοι άσκησαν τη δραστηριότητα τους αποκλειστικά στην Κύπρο, σε περίπτωση αφυπηρέτησης τους από την κρατική υπηρεσία, μπορούν να κάνουν χρήση των άρθρων 24 και 25 του οικείου Νόμου και να διατηρήσουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, ακόμη και αν δεν πληρούν το ηλικιακό κριτήριο των 45 ή 48 ετών. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι που επωφελήθηκαν από το δικαίωμά τους της ελεύθερης κυκλοφορίας δεν έχουν τη δυνατότητα να επικαλεσθούν τα εν λόγω άρθρα, με συνέπεια να υφίστανται απώλεια των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.

Περαιτέρω, το επίμαχο άρθρο του περί Συντάξεως Νόμου θέτει εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, καθώς στερεί στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να επικαλεσθεί τον συνυπολογισμό όλων των περιόδων ασφάλισης και δεν εγγυάται την ενότητα της σταδιοδρομίας, από τη σκοπιά της κοινωνικής ασφαλίσεως, του διακινουμένου εργαζομένου. Η εφαρμογή του εν λόγω νόμου συνεπάγεται ότι ο υπάλληλος που παραιτείται οικειοθελώς από την κρατική υπηρεσία της Κύπρου για να εργασθεί σε άλλο κράτος μέλος σε διεθνείς οργανισμούς και δεν πληροί το ηλικιακό κριτήριο της συμπλήρωσης των 45 ή 48 ετών κατά περίπτωση, λαμβάνει μόνον το εφάπαξ και χάνει τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 σημείο β) του περί Συντάξεως Νόμου, ακόμη και εάν έχει συμπληρώσει τη ελάχιστη διάρκεια ασφάλισης των πέντε ετών.

Επιπλέον, ο νόμος του (Ν. 31(Ι)/2012) ο οποίος προβλέπει μόνον την δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προς και από το σύστημα συνταξιοδότησης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής ένωσης δεν περιέχει καμία διάταξη αναφορικά με τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των κρατικών υπαλλήλων που εγκαταλείπουν την κρατική υπηρεσία της Κύπρου για να αναλάβουν καθήκοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τελικά επιλέγουν να μην μεταφέρουν τα Συνταξιοδοτικά δικαιώματα τους δυνάμει του άρθρου 11 του Παραρτήματος VIII της υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των ευρωπαϊκών κοινοτήτων. Οι υπάλληλοι αυτοί θα απολέσουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα στην περίπτωση που παραιτήθηκαν οικειοθελώς από την κρατική υπηρεσία της Κύπρου εφόσον δεν πληρούν το ηλικιακό κριτήριο,

Εξάλλου ο περί Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων Κρατικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα περιλαμβανομένων και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Διατάξεις Γενικής Εφαρμογής) Νόμος του 2011 (N. 113(I)/2011) εφαρμόζεται μόνον στους νεοεισερχομένους κρατικούς υπαλλήλους που διορίζονται για πρώτη φορά σε θέση κατά ή μετά την 1.10.2011, ημερομηνία έναρξης ισχύος του προαναφερθέντος νόμου, με αποτέλεσμα η ηλικιακή διάκριση να εξακολουθεί να ισχύει για όσους διέπονται από τον Περί Συντάξεως Νόμο (N. 97(Ι)1997).