4.8.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 253/16

1)

Εμπίπτουν στον ορισμό του «εργαζομένου ορισμένου χρόνου» που περιέχεται στην παράγραφο 1 της ρήτρας 3 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία περιλαμβάνεται ως παράρτημα στην οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου (1), της 28ης Ιουνίου 1999, οι «μετακλητοί υπάλληλοι», όπως το καθεστώς αυτών ρυθμίζεται επί του παρόντος στο άρθρο 12 του νόμου 7/2007 της 12ης Απριλίου 2007, περί του βασικού καθεστώτος των εργαζομένων του Δημοσίου (del Estatuto básico del empleado público), και οι «μετακλητοί υπάλληλοι» όπως το καθεστώς αυτών ρυθμιζόταν παλαιότερα στο άρθρο 20, παράγραφος 2, του νόμου 30/1984, της 2ας Αυγούστου 1984, περί μέτρων για τη μεταρρύθμιση του καθεστώτος των δημοσίων υπαλλήλων (de Medidas para la reforma de la Función Pública);

2)

Έχει εφαρμογή στους εν λόγω «μετακλητούς υπαλλήλους» η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων της ρήτρας 4, παράγραφος 4, της ως άνω συμφωνίας πλαισίου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, για τους σκοπούς της αναγνωρίσεως και καταβολής σε αυτούς των αποδοχών που λόγω αρχαιότητας καταβάλλονται στους τακτικούς δημοσίους υπαλλήλους, τους εργαζομένους με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, τους αναπληρωτές δημοσίους υπαλλήλους και τους εργαζομένους με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου;

3)

Μπορεί να ενταχθεί στους αντικειμενικούς λόγους τους οποίους επικαλείται η εν λόγω ρήτρα 4 προκειμένου να δικαιολογηθεί διακριτική μεταχείριση το καθεστώς ελεύθερου διορισμού και παύσεως, το οποίο βασίζεται σε λόγους εμπιστοσύνης και εφαρμόζεται στους ως άνω «μετακλητούς υπαλλήλους» κατά τους δύο ισπανικούς νόμους που αναφέρθηκαν ανωτέρω;