Υπόθεση C‑597/14 P

Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

κατά

Xavier Grau Ferrer

«Αίτηση αναιρέσεως — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 76, παράγραφος 2 — Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 — Κανόνας 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο — Εικονιστικό σήμα — Ανακοπή του δικαιούχου προγενέστερου σήματος — Απόδειξη της υπάρξεως, της εγκυρότητας και της εκτάσεως της προστασίας του προγενέστερου σήματος — Συνεκτίμηση από το τμήμα προσφυγών ενός εκπροθέσμως προσκομισθέντος αποδεικτικού στοιχείου — Απόρριψη της ανακοπής από το τμήμα προσφυγών»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016

1. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή κατά αποφάσεως του τμήματος ανακοπών του EUIPO – Εξέτασή της από το τμήμα προσφυγών – Έκταση – Πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία που δεν προβλήθηκαν προς στήριξη της ανακοπής εντός της ταχθείσας προθεσμίας – Συνεκτίμησή τους – Εξουσία εκτιμήσεως του τμήματος προσφυγών – Νέα αποδεικτικά στοιχεία – Αποκλείονται

   (Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 76 § 2· κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, άρθρο 1, κανόνας 50 § 1, εδ. 3)

2. Αναίρεση – Λόγοι – Σκεπτικό δικαστικής αποφάσεως το οποίο ενέχει παραβίαση του δικαίου της Ένωσης – Διατακτικό βάσιμο για άλλους νομικούς λόγους – Απόρριψη

1.  Το άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνιστά τη νομική βάση του κανόνα 50 του κανονισμού 2868/95, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94, όπως ο κανονισμός αυτός τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1041/2005, προβλέπει ότι το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να μη λαμβάνει υπόψη πραγματικά περιστατικά των οποίων δεν έγινε επίκληση ή αποδείξεις που δεν προσεκόμισαν εγκαίρως οι διάδικοι.

   Συναφώς, σε περίπτωση που έχουν προσκομιστεί αποδεικτικά στοιχεία εντός της ταχθείσας από το EUIPO προθεσμίας, παραμένει η δυνατότητα προσκομίσεως συμπληρωματικών αποδεικτικών στοιχείων.

   Η ίδια ερμηνεία του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 πρέπει να χωρήσει και σε ό,τι αφορά την απόδειξη της υπάρξεως, της εγκυρότητας και της εκτάσεως της προστασίας του σήματος, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη περιέχει κανόνα οριζοντίου εφαρμογής εντός του συστήματος του εν λόγω κανονισμού, καθόσον τυγχάνει εφαρμογής ανεξαρτήτως της φύσεως της διαδικασίας περί της οποίας πρόκειται. Επομένως, ο κανόνας 50 του κανονισμού εφαρμογής δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι διευρύνει το πεδίο της εξουσίας εκτιμήσεως των τμημάτων προσφυγών σε νέα αποδεικτικά στοιχεία.

   (βλ. σκέψεις 25-27)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 29)