Υπόθεση C‑242/14

Saatgut-Treuhandverwaltungs GmbH

κατά

Gerhard und Jürgen Vogel GbR κ.λπ.

(αίτηση του Landgericht Mannheim για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών — Κανονισμός (ΕΚ) 2100/94 — Παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 14 — Χρήση του προϊόντος συγκομιδής από τους καλλιεργητές με σκοπό την αναπαραγωγή χωρίς την άδεια του κατόχου του κοινοτικού δικαιώματος — Υποχρέωση των καλλιεργητών να καταβάλουν δίκαιη αμοιβή για τη χρήση αυτή — Προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να καταβληθεί η αμοιβή ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί η παρέκκλιση — Δυνατότητα του δικαιούχου να επικαλεστεί το άρθρο 94 — Παραβίαση»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)της 25ης Ιουνίου 2015

Γεωργία — Ενιαίες νομοθεσίες — Δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών — Παρέκκλιση από τα κοινοτικά δικαιώματα — Χρήση του προϊόντος συγκομιδής με σκοπό την αναπαραγωγή χωρίς την άδεια του κατόχου του κοινοτικού δικαιώματος — Υποχρέωση καταβολής δίκαιης αμοιβής — Προθεσμία — Συνέπειες της μη τηρήσεώς της

(Κανονισμός 2100/94 του Συμβουλίου, άρθρα 13 § 2, 14 §§ 1 και 3 και 94)

Καλλιεργητής που χρησιμοποίησε πολλαπλασιαστικό υλικό προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας το οποίο απέκτησε μέσω καλλιέργειας (σπόροι αγροκτήματος) χωρίς να έχει συνάψει σχετική σύμβαση με τον κάτοχο του δικαιώματος επί της ποικιλίας αυτής, για να μπορεί να υπαχθεί στο προβλεπόμενο στο άρθρο 14 του κανονισμού 2100/94, για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών, καθεστώς της παρεκκλίσεως από την υποχρέωση να λάβει την άδεια του κατόχου του εν λόγω κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας, υποχρεούται να καταβάλει τη δίκαιη αμοιβή παρεκκλίσεως που οφείλεται κατά το άρθρο 14, παράγραφος 3, τέταρτη περίπτωση, εντός προθεσμίας λήγουσας κατά το πέρας της περιόδου εμπορίας κατά τη διάρκεια της οποίας χρησιμοποιήθηκε το υλικό αυτό, δηλαδή το αργότερο την 30ή Ιουνίου μετά την ημερομηνία επανασποράς.

Αν ο καλλιεργητής δεν καταβάλει τη δίκαιη αμοιβή παρεκκλίσεως εντός της ανωτέρω προθεσμίας, πρέπει να θεωρηθεί ότι ο καλλιεργητής αυτός επιχείρησε μια από τις πράξεις του άρθρου 13, παράγραφος 2, του κανονισμού 2100/94, χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένος προς τούτο, κάτι που παρέχει τη δυνατότητα στον κάτοχο του κοινοτικού δικαιώματος να ασκήσει τις αγωγές του άρθρου 94 του εν λόγω κανονισμού.

(βλ. σκέψεις 31, 32 και διατακτ.)

Υπόθεση C‑242/14

Saatgut-Treuhandverwaltungs GmbH

κατά

Gerhard und Jürgen Vogel GbR κ.λπ.

(αίτηση του Landgericht Mannheim για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών — Κανονισμός (ΕΚ) 2100/94 — Παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 14 — Χρήση του προϊόντος συγκομιδής από τους καλλιεργητές με σκοπό την αναπαραγωγή χωρίς την άδεια του κατόχου του κοινοτικού δικαιώματος — Υποχρέωση των καλλιεργητών να καταβάλουν δίκαιη αμοιβή για τη χρήση αυτή — Προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να καταβληθεί η αμοιβή ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί η παρέκκλιση — Δυνατότητα του δικαιούχου να επικαλεστεί το άρθρο 94 — Παραβίαση»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)

της 25ης Ιουνίου 2015

Γεωργία – Ενιαίες νομοθεσίες – Δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών – Παρέκκλιση από τα κοινοτικά δικαιώματα – Χρήση του προϊόντος συγκομιδής με σκοπό την αναπαραγωγή χωρίς την άδεια του κατόχου του κοινοτικού δικαιώματος – Υποχρέωση καταβολής δίκαιης αμοιβής – Προθεσμία – Συνέπειες της μη τηρήσεώς της

(Κανονισμός 2100/94 του Συμβουλίου, άρθρα 13 § 2, 14 §§ 1 και 3 και 94)

Καλλιεργητής που χρησιμοποίησε πολλαπλασιαστικό υλικό προστατευόμενης φυτικής ποικιλίας το οποίο απέκτησε μέσω καλλιέργειας (σπόροι αγροκτήματος) χωρίς να έχει συνάψει σχετική σύμβαση με τον κάτοχο του δικαιώματος επί της ποικιλίας αυτής, για να μπορεί να υπαχθεί στο προβλεπόμενο στο άρθρο 14 του κανονισμού 2100/94, για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών, καθεστώς της παρεκκλίσεως από την υποχρέωση να λάβει την άδεια του κατόχου του εν λόγω κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας, υποχρεούται να καταβάλει τη δίκαιη αμοιβή παρεκκλίσεως που οφείλεται κατά το άρθρο 14, παράγραφος 3, τέταρτη περίπτωση, εντός προθεσμίας λήγουσας κατά το πέρας της περιόδου εμπορίας κατά τη διάρκεια της οποίας χρησιμοποιήθηκε το υλικό αυτό, δηλαδή το αργότερο την 30ή Ιουνίου μετά την ημερομηνία επανασποράς.

Αν ο καλλιεργητής δεν καταβάλει τη δίκαιη αμοιβή παρεκκλίσεως εντός της ανωτέρω προθεσμίας, πρέπει να θεωρηθεί ότι ο καλλιεργητής αυτός επιχείρησε μια από τις πράξεις του άρθρου 13, παράγραφος 2, του κανονισμού 2100/94, χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένος προς τούτο, κάτι που παρέχει τη δυνατότητα στον κάτοχο του κοινοτικού δικαιώματος να ασκήσει τις αγωγές του άρθρου 94 του εν λόγω κανονισμού.

(βλ. σκέψεις 31, 32 και διατακτ.)