Υπόθεση C‑97/14
SMK kft
κατά
Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-alföldi Regionális Adó Főigazgatósága
και
Nemzeti Adó- és Vámhivatal
(αίτηση του Gyulai Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 52, στοιχείο γʹ, και 55 — Καθορισμός του τόπου παροχής υπηρεσιών — Λήπτης της υπηρεσίας ο οποίος διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας σε πλείονα κράτη μέλη — Αποστολή ή μεταφορά εκτός του κράτους μέλους στο οποίο παρασχέθηκε πράγματι η υπηρεσία»
Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Απριλίου 2015
Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Προσδιορισμός των κρίσιμων στοιχείων του δικαίου της Ένωσης – Αναδιατύπωση των ερωτημάτων
(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)
Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Παροχή υπηρεσιών – Προσδιορισμός του σημείου αναφοράς των παρεχόμενων υπηρεσιών από φορολογική άποψη – Πραγματογνωμοσύνες ή εργασίες που αφορούν κινητά ενσώματα αγαθά – Παρέκκλιση για υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σε λήπτες που διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο παρασχέθηκαν πράγματι οι υπηρεσίες – Λήπτης που διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου σε πλείονα κράτη μέλη – Αποστολή ή μεταφορά εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών όχι μετά την παροχή των υπηρεσιών, αλλά μετά τη μεταγενέστερη πώληση των εν λόγω αγαθών.
(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρα 52, στοιχείο γʹ, και 55)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 27-30)
Το άρθρο 55 της οδηγίας 2006/112, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως ίσχυε έως την 1η Ιανουαρίου 2010, έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία ο λήπτης των υπηρεσιών διέθετε αριθμό φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας τόσο στο κράτος μέλος στο οποίο παρασχέθηκαν πράγματι οι υπηρεσίες όσο και σε άλλο κράτος μέλος, εν συνεχεία δε μόνο στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος, και κατά την οποία τα κινητά ενσώματα αγαθά για τα οποία παρασχέθηκαν οι υπηρεσίες αυτές αποτέλεσαν αντικείμενο αποστολής ή μεταφοράς εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών όχι μετά την παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών, αλλά μετά τη μεταγενέστερη πώληση αυτών των αγαθών.
Συγκεκριμένα, καθόσον ο τόπος παροχής των υπηρεσιών πρέπει να καθορίζεται μόνο βάσει των πραγματικών στοιχείων που αφορούν την επίμαχη φορολογητέα πράξη, η προϋπόθεση ότι τα αγαθά πρέπει να αποστέλλονται ή να μεταφέρονται εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών, την οποία θέτει το άρθρο 55 της οδηγίας 2006/112 για την εφαρμογή της παρεκκλίσεως που προβλέπει πρέπει να εξετάζεται μόνο βάσει των στοιχείων αυτών και όχι βάσει ενδεχόμενων μεταγενέστερων πράξεων. Συνεπώς, προκειμένου να τύχει εφαρμογής το εν λόγω άρθρο 55 πρέπει η μεταφορά ή η αποστολή των αγαθών να πραγματοποιείται στο πλαίσιο της πράξεως την οποία αφορούν οι εργασίες επί των αγαθών αυτών, πριν από την πραγματοποίηση τυχόν άλλης πράξεως υποκείμενης στον φόρο προστιθέμενης αξίας σχετικής με τα εν λόγω αγαθά.
(βλ. σκέψεις 37, 38, 42 και διατακτ.)
1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Προσδιορισμός των κρίσιμων στοιχείων του δικαίου της Ένωσης – Αναδιατύπωση των ερωτημάτων
(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)
2. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Παροχή υπηρεσιών – Προσδιορισμός του σημείου αναφοράς των παρεχόμενων υπηρεσιών από φορολογική άποψη – Πραγματογνωμοσύνες ή εργασίες που αφορούν κινητά ενσώματα αγαθά – Παρέκκλιση για υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σε λήπτες που διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο παρασχέθηκαν πράγματι οι υπηρεσίες – Λήπτης που διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου σε πλείονα κράτη μέλη – Αποστολή ή μεταφορά εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών όχι μετά την παροχή των υπηρεσιών, αλλά μετά τη μεταγενέστερη πώληση των εν λόγω αγαθών.
(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρα 52, στοιχείο γʹ, και 55)
1. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 27-30)
2. Το άρθρο 55 της οδηγίας 2006/112, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως ίσχυε έως την 1η Ιανουαρίου 2010, έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία ο λήπτης των υπηρεσιών διέθετε αριθμό φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας τόσο στο κράτος μέλος στο οποίο παρασχέθηκαν πράγματι οι υπηρεσίες όσο και σε άλλο κράτος μέλος, εν συνεχεία δε μόνο στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος, και κατά την οποία τα κινητά ενσώματα αγαθά για τα οποία παρασχέθηκαν οι υπηρεσίες αυτές αποτέλεσαν αντικείμενο αποστολής ή μεταφοράς εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών όχι μετά την παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών, αλλά μετά τη μεταγενέστερη πώληση αυτών των αγαθών.
Συγκεκριμένα, καθόσον ο τόπος παροχής των υπηρεσιών πρέπει να καθορίζεται μόνο βάσει των πραγματικών στοιχείων που αφορούν την επίμαχη φορολογητέα πράξη, η προϋπόθεση ότι τα αγαθά πρέπει να αποστέλλονται ή να μεταφέρονται εκτός του κράτους μέλους της υλικής εκτελέσεως των υπηρεσιών, την οποία θέτει το άρθρο 55 της οδηγίας 2006/112 για την εφαρμογή της παρεκκλίσεως που προβλέπει πρέπει να εξετάζεται μόνο βάσει των στοιχείων αυτών και όχι βάσει ενδεχόμενων μεταγενέστερων πράξεων. Συνεπώς, προκειμένου να τύχει εφαρμογής το εν λόγω άρθρο 55 πρέπει η μεταφορά ή η αποστολή των αγαθών να πραγματοποιείται στο πλαίσιο της πράξεως την οποία αφορούν οι εργασίες επί των αγαθών αυτών, πριν από την πραγματοποίηση τυχόν άλλης πράξεως υποκείμενης στον φόρο προστιθέμενης αξίας σχετικής με τα εν λόγω αγαθά.
(βλ. σκέψεις 37, 38, 42 και διατακτ.)