1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/49

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Gemeente Leidschendam-Voorburg κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-190/13)

2013/C 156/91

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gemeente Leidschendam-Voorburg (Leidschendam-Voorburg, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: A. de Groot και J.J.M. Sluijs, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων βάλλει κατά της υπό τα στοιχεία C(2013) 87 αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Τεκμαιρόμενη πώληση, από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg, οικοπέδων με τίμημα κατώτερο της τιμής που ισχύει στην αγορά.

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1)

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιωδών τύπων και/ή της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—

Πρώτον, η Επιτροπή άφησε να παρέλθει μια μη εύλογα μεγάλη προθεσμία πριν κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, οπότε τα μέρη μπορούσαν να έχουν εμπιστοσύνη ως προς το ότι η επίμαχη συμφωνία δεν αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Δεύτερον, η Επιτροπή αξιολόγησε με εσφαλμένο και ελλιπή τρόπο τα πραγματικά περιστατικά.

—

Τρίτον, η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε τα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την απώλεια κρατικών πόρων.

2)

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Πρώτον, ο προσφεύγων Δήμος ενήργησε όπως μια ιδιωτική επιχείρηση θα είχε ενεργήσει υπό τις ίδιες περιστάσεις.

—

Δεύτερον, ο προσφεύγων Δήμος δεν παρέσχε στην κοινοπραξία Schouten & De Jong Projectontwikkeling BV en Bouwfonds Ontwikkeling BV πλεονέκτημα το οποίο η κοινοπραξία αυτή δεν θα είχε λάβει διά της συνήθους εμπορικής οδού, μέσω της αγοράς.

3)

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως στηρίζεται στο άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Στο μέτρο που κριθεί ότι πρόκειται για κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε από τον προσφεύγοντα, η ενίσχυση αυτή θα πρέπει να θεωρηθεί συμβατή με το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.