4.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 129/29

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2012) 9448 τελικό της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με αυξήσεις κεφαλαίων τις οποίες πραγματοποίησε η εταιρία SEA S.p.A. υπέρ της SEA Handling S.p.A.·

—

επικουρικώς, λαμβανομένων υπόψη των εξαιρετικών περιστάσεων που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση οι οποίες δημιούργησαν στην προσφεύγουσα δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, να ακυρώσει τα άρθρα 3, 4 και 5 της αποφάσεως με τα οποία προβλέπεται υποχρέωση αναζητήσεως από την Ιταλία·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1)

Με τον πρώτο λόγο, ο οποίος αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ο Comune di Milano υποστηρίζει ότι η απόφαση πάσχει από σφάλμα συνιστάμενο στο ότι η Επιτροπή έκρινε ότι τα επίδικα μέτρα έπρεπε να καταλογιστούν στον Comune (κι επομένως στο Δημόσιο). Κατά τον Comune, η Επιτροπή δεν παρέσχε αποδεικτικά στοιχεία για τον καταλογισμό αυτό, με αποτέλεσμα τα επίμαχα μέτρα να μην μπορούν να χαρακτηρισθούν ως κρατικές ενισχύσεις.

2)

Με τον δεύτερο λόγο, ο οποίος επίσης αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ο Comune di Milano υποστηρίζει ότι η απόφαση είναι εσφαλμένη στο μέτρο που η Επιτροπή έκρινε ότι δεν πληρούνταν εν προκειμένω το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς. Αντιθέτως, το κριτήριο αυτό ικανοποιείται πλήρως, και ουδέν πλεονέκτημα αποκόμισε ο δικαιούχος των μέτρων, οπότε τα επίμαχα μέτρα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως κρατικές ενισχύσεις.

3)

Με τον τρίτο λόγο, ο Comune di Milano προβάλλει παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τις ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων και των κατευθυντηρίων γραμμών για τον αερολιμενικό τομέα, καθώς και τον συνεπακόλουθο παράνομο χαρακτήρα των διαπιστώσεων της Επιτροπής όσον αφορά τη φερόμενη έλλειψη συμβατότητας των επίμαχων μέτρων.

4)

Με τον τέταρτο λόγο, ο οποίος διαρθρώνεται σε δύο μέρη, ο Comune, επικαλούμενος τη συμπεριφορά της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έρευνας, προβάλλει, πρώτον, (α) παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως και των δικαιωμάτων άμυνας, και, δεύτερον, (β) παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης με αποτέλεσμα να είναι παράνομη η υποχρέωση αναζητήσεως.