|
15.2.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 45/23 |
Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2013 η Villeroy & Boch — Belgium κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-373/10, T-374/10, T-382/10 και T-402/10, Villeroy & Boch κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-642/13 P)
2014/C 45/40
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Villeroy & Boch — Βelgium (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer και N. Lorjé, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-373/10, T-374/10, T-382/10 και T-402/10, Villeroy & Boch κατά Επιτροπής, κατά το μέρος που αφορά την αναιρεσείουσα· |
|
— |
επικουρικώς, να αναιρέσει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 κατά το μέρος που αφορά την αναιρεσείουσα· |
|
— |
επικουρικότερα, να μειώσει κατά δίκαιη κρίση το πρόστιμο που επέβαλε στην προσφεύγουσα το άρθρο 2 της επίμαχης αποφάσεως της 23ης Ιουνίου 2010· |
|
— |
ακόμη, επικουρικότερα, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο· |
|
— |
σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα διατυπώνει τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε αποδεικτικά στοιχεία επειδή κακώς δεν έλαβε υπόψη —κατά το μέρος που αφορούν την αναιρεσείουσα— τα προβληθέντα από την αναιρεσείουσα πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα κατά την προφορική διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι ανεξάρτητες από πραγματικής και νομικής απόψεως συμπεριφορές κακώς συνενώθηκαν σε μία σύνθετη και διαρκή παράβαση. Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι η εφαρμογή από το Γενικό Δικαστήριο και από την Επιτροπή της Αρχής «μία σύνθετη και διαρκής παράβαση» αντίκειται στο δικαίωμα για δίκαιη δίκη, στην ορθή δικονομική τάξη και στην κατά νόμον απαιτούμενη έρευνα του Γενικού Δικαστηρίου. |
|
3) |
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν προέβη στην ορθή κατά νόμον έρευνα επειδή παραβίασε τη διασφαλιζόμενη από το δίκαιο της Ένωσης αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. |
|
4) |
Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι το επιβληθέν πρόστιμο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να στηριχθεί από το αποτέλεσμα της έρευνας του Γενικού Δικαστηρίου και ότι είναι δυσανάλογο. |