11.1.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 9/20

1)

Αποτελεί υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει παρανόμως στο έδαφος κράτους μέλους, κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ 2008, L 348· στο εξής: οδηγία περί επιστροφής), απλώς και μόνο για τον λόγο ότι είναι ύποπτος τελέσεως πράξεως που κατά το εθνικό δίκαιο χαρακτηρίζεται ως ποινικό αδίκημα ή απαιτείται προς τούτο να έχει αυτός καταδικαστεί από ποινικό δικαστή λόγω τελέσεως της πράξεως αυτής και, στην τελευταία περίπτωση, πρέπει η καταδίκη αυτή να έχει καταστεί αμετάκλητη;

2)

Ασκούν επιρροή για την εκτίμηση του αν υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει παρανόμως στο έδαφος κράτους μέλους, αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 4, της οδηγίας περί επιστροφής, επίσης άλλα, εκτός της υπόνοιας ή της καταδίκης, γεγονότα και περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, όπως η σοβαρότητα και η φύση της πράξεως που κατά το εθνικό δίκαιο χαρακτηρίζεται ως ποινικό αδίκημα, ο χρόνος που παρήλθε και η πρόθεση του συγκεκριμένου προσώπου;

3)

Μήπως τα γεγονότα και περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, που έχουν σημασία για την κατά το ερώτημα 2 εκτίμηση, διαδραματίζουν ρόλο στο πλαίσιο της παρεχόμενης από το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας περί επιστροφής δυνατότητας επιλογής, στην περίπτωση που το συγκεκριμένο πρόσωπο αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη κατά την έννοια της εν λόγω παραγράφου του άρθρου αυτού, μεταξύ, αφενός, μη παροχής προθεσμίας για οικειοθελή αναχώρηση και, αφετέρου, παροχής προθεσμίας για οικειοθελή αναχώρηση μικρότερης των επτά ημερών;