7.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 260/36

1)

Πρέπει η έννοια των «ομαδικών απολύσεων» του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 98/59 (1), η οποία περιλαμβάνει όλες τις «απολύσεις που πραγματοποιούνται από έναν εργοδότη για ένα ή περισσότερους λόγους, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων», βάσει ενός καθοριζόμενου αριθμητικού ορίου, να ερμηνευθεί –λαμβανομένου υπόψη του κοινοτικού περιεχομένου της– ως σημαίνουσα ότι απαγορεύει ή αποκλείει εθνική διάταξη μεταφοράς που περιορίζει το πεδίο εφαρμογής της μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις λήξεων, και δη αυτών που οφείλονται σε «οικονομικούς, τεχνικούς, οργανωτικούς ή παραγωγικούς» λόγους, όπως ορίζει το άρθρο 1, παράγραφος 1, του νόμου περί της νομικής καταστάσεως των εργαζομένων;

2)

Πρέπει, για τον προσδιορισμό του αριθμού των απολύσεων που λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για «ομαδικές απολύσεις» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/59 είτε ως «απολύσεις που πραγματοποιούνται από έναν εργοδότη» (στοιχείο α') είτε ως «λήξεις της σύμβασης εργασίας [που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία του εργοδότη] για έναν ή περισσότερους λόγους, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων, υπό τον όρο ότι οι απολύσεις είναι τουλάχιστον πέντε» (στοιχείο β'), να συνυπολογίζονται και οι ατομικές λήξεις συνεπεία συμπληρώσεως του ορισμένου χρόνου διάρκειας της συμβάσεως (ορισμένου χρόνου, έργου ή παροχής υπηρεσίας) όπως είναι αυτές που απαριθμεί το άρθρο 49, παράγραφος 1, στοιχείο c, του νόμου περί της νομικής καταστάσεως των εργαζομένων;

3)

Ορίζεται η έννοια των «ομαδικών απολύσεων που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο συμβάσεων εργασίας που συνήφθησαν για ορισμένο χρόνο ή για ορισμένη εργασία», στο πλαίσιο του κανόνα περί μη εφαρμογής της οδηγίας 98/59, όπως ορίζει το άρθρο της [1, παράγραφος 2, στοιχείο α'], αποκλειστικά βάσει του αυστηρώς ποσοτικού κριτηρίου του άρθρου 1, [παράγραφος 1], στοιχείο α', ή, απαιτείται, περαιτέρω, όπως η αιτία των ομαδικών λήξεων απορρέει από το ίδιο πλαίσιο ομαδικών συμβάσεων με την ίδια διάρκεια, για την ίδια υπηρεσία ή το ίδιο έργο;

4)

Επιδέχεται η έννοια της «επιχειρήσεως[εγκαταστάσεως]», ως «εννοίας του κοινοτικού δικαίου» που έχει θεμελιώδη σημασία για τον ορισμό των «ομαδικών απολύσεων» στη συνάφεια του άρθρου 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/59, και δεδομένου ότι, όπως ορίζει το άρθρο της 5, η οδηγία αυτή προβλέπει μόνον ένα ελάχιστο επίπεδο προστασίας, μια ερμηνεία βάσει της οποίας η διάταξη περί μεταφοράς στην εσωτερική νομοθεσία του κράτους μέλους, ήτοι, στην περίπτωση της Ισπανίας, το άρθρο 51, παράγραφος 1, του νόμου περί της νομικής καταστάσεως των εργαζομένων, μπορεί να λαμβάνει ως βάση για τον υπολογισμό του αριθμητικού ορίου, αποκλειστικώς, την «εκμετάλλευση» στο σύνολό της, αποκλειομένων των καταστάσεων αυτών στις οποίες –εάν ως μονάδα αναφοράς λαμβανόταν υπόψη η «[εγκατάσταση]»– θα σημειωνόταν υπέρβαση του αριθμητικού ορίου που προβλέπει η εν λόγω διάταξη;