29.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/12

1)

Θεωρείται ότι ο σύζυγος πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος, κατά τον κρίσιμο χρόνο, δεν ήταν υπήκοος του κράτους μέλους, «διαμένει νομίμως με τον πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος υποδοχής για συνεχές χρονικό διάστημα πέντε ετών», κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (1), σε περίπτωση που το ζεύγος σύναψε γάμο τον Μάιο του 1999, απονεμήθηκε δικαίωμα διαμονής τον Οκτώβριο του 1999 και το αργότερο στις αρχές του 2002 οι σύζυγοι αποφάσισαν να χωρίσουν, ενώ από τα τέλη του 2002 συμβιώνουν με διαφορετικούς συντρόφους;

2)

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική και έχοντας υπόψη ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας που προβάλλει δικαίωμα διαμονής, βάσει του άρθρου 16, παράγραφος 2, λόγω συνεχούς πενταετούς διαμονής πριν τον Απρίλιο του Απριλίου 2006, πρέπει επίσης να αποδείξει ότι η διαμονή του πληρούσε, μεταξύ άλλων, τις προϋποθέσεις του άρθρου 10, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 (2), παραβιάζονται οι προϋποθέσεις αυτές εάν, κατά τη διάρκεια της εν λόγω πενταετούς διαμονής, ο πολίτης της Ένωσης εγκαταλείψει την οικογενειακή οικία και εν συνεχεία ο υπήκοος της τρίτης χώρας συγκατοικήσει με άλλο πρόσωπο σε νέα οικογενειακή οικία, την οποία δεν έχει παραχωρήσει ο (πρώην) σύζυγος, πολίτης της Ένωσης;

3)

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική και η απάντηση στο δεύτερο αρνητική, και προκειμένου να διαπιστωθεί αν το κράτος μέλος έχει εσφαλμένως μεταφέρει στην εσωτερική έννομη τάξη ή έχει εσφαλμένως εφαρμόσει το άρθρο 16, παράγραφος 2, της οδηγίας του 2004, αποτελεί το γεγονός ότι το εθνικό δικαστήριο που εκδικάζει αγωγή αποζημιώσεως λόγω παραβάσεως της νομοθεσίας της Ένωσης έκρινε αναγκαία την υποβολή αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως επί του ουσιώδους ζητήματος του δικαιώματος μόνιμης διαμονής του ενάγοντος στοιχείο που το εν λόγω δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του αν συντρέχει κατάφωρη παράβαση της νομοθεσίας της Ένωσης;