29.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/4

1)

Έχει η ρήτρα 5 της συμφωνίας πλαισίου που αποτελεί παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για την εργασία ορισμένου χρόνου, την έννοια ότι απαγορεύει εθνική νομοθετική διάταξη, όπως είναι τα άρθρα 48 και 53 του Ley Orgánica 6/2001, de Universidades, της 21ης Δεκεμβρίου 2001, η οποία δεν καθιερώνει χρονικό όριο για τις διαδοχικές συμβάσεις εργασίας, αν το εσωτερικό δίκαιο δεν προβλέπει κανένα μέτρο για την αποφυγή της καταχρηστικής χρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για πανεπιστημιακούς καθηγητές;

2)

Έχει η φράση «εργαζόμενος ορισμένου χρόνου», η οποία ορίζεται στη ρήτρα 3 της συμφωνίας πλαισίου που αποτελεί παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, την έννοια ότι απαγορεύει νομοθετική διάταξη όπως η πρόσθετη διάταξη 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του Estatuto de los Trabajadores, η οποία προβλέπει ότι η σύμβαση εργασίας του μπορεί να λήξει αν η αντισυμβαλλόμενη διοικητική αρχή προβεί στην κάλυψη της θέσεως εργασίας που αυτός κατείχε;

3)

Δεδομένου ότι το δικαίωμα αποζημιώσεως των εργαζομένων που έχουν αναγνωριστεί ως συμβασιούχοι αορίστου χρόνου, αν η σύμβασή τους λήγει για αιτία ανεξάρτητη του προσώπου τους, συνιστά κατάλληλο μέτρο στο πλαίσιο του εσωτερικού δικαίου για τους σκοπούς της πρόληψης της καταχρηστικής χρήσεως των προσωρινών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και της επιβολής συναφών κυρώσεων, και δεν υφίσταται κανένα ισοδύναμο μέτρο στον δημόσιο τομέα: Συνιστά κατάλληλο μέτρο, σύμφωνα με το γράμμα της ρήτρας 5 της συμφωνίας πλαισίου που αποτελεί παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, η αναγνώριση του ιδίου δικαιώματος αποζημιώσεως, που νομίμως έχει καθιερωθεί για τους εργαζομένους με σύμβαση αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα, και στους εργαζομένους με σύμβαση αορίστου χρόνου στον δημόσιο τομέα;