Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2013 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-65/13)

2013/C 108/36

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: A. Tamás και J. Rodrigues)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προβάλλει έναν μόνον λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 38 του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου. Ισχυρίζεται ότι, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή ενήργησε κατά κατάχρηση των εξουσιών που της παρέσχε ο νομοθέτης της Ένωσης.

Ειδικότερα, το άρθρο 38 του προαναφερθέντος κανονισμού αναθέτει αποκλειστικώς εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή, τα όρια των οποίων προκύπτουν από το άρθρο 291 ΣΛΕΕ. Κατά το Κοινοβούλιο, το εν λόγω άρθρο έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπεται η έκδοση πράξεων γενικής ισχύος που συμπληρώνουν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία της νομοθετικής πράξεως. Μόνον οι νομοθετικές πράξεις ή οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις κατά την έννοια του άρθρου 290 ΣΛΕΕ μπορούν να συμπληρώσουν τα μη ουσιώδη στοιχεία πράξεως που περιέχει την εξουσιοδοτική βάση.

Η πράξη που εξέδωσε η Επιτροπή, η οποία είναι εκτελεστική πράξη, κατά την έννοια του άρθρου 291 ΣΛΕΕ, συμπληρώνει και ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011. Ως εκ τούτου, το Κοινοβούλιο φρονεί ότι, καίτοι είναι αναγκαία η συμπλήρωση ουσιωδών στοιχείων του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011, η Επιτροπή όφειλε, ελλείψει αρμοδιότητας εκδόσεως κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, κατά την έννοια του άρθρου 290 ΣΛΕΕ, να είχε υποβάλει στον νομοθέτη νομοθετική πρόταση για την συμπλήρωση ή τροποποίηση της πράξεως που περιείχε την εξουσιοδοτική βάση.