Υπόθεση C‑586/13

Martin Meat kft

κατά

Géza Simonfay

και

Ulrich Salburg

(αίτηση του Pesti Központi Kerületi Bíróság για την έκδοση προδικαστικής απόφασης)

«Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Οδηγία 96/71/ΕΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχεία αʹ και γʹ — Απόσπαση εργαζομένων — Διάθεση εργατικού δυναμικού — Πράξη Προσχώρησης του 2003 — Κεφάλαιο 1, παράγραφοι 2 και 13, του παραρτήματος X — Μεταβατικά μέτρα — Πρόσβαση των Ούγγρων υπηκόων στην αγορά εργασίας των κρατών που ήταν ήδη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον χρόνο προσχώρησης της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας — Απαίτηση άδειας εργασίας για τη διάθεση εργατικού δυναμικού — Μη ευαίσθητοι τομείς»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Ιουνίου 2015

1. Προσχώρηση νέων κρατών μελών — Πράξη Προσχώρησης του 2003 — Μεταβατικά μέτρα — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Απόσπαση εργαζομένων — Εθνική ρύθμιση παλαιού κράτους μέλους η οποία περιόριζε τη διάθεση ουγγρικού εργατικού δυναμικού στο έδαφός του — Επιτρεπόταν

   (Πράξη Προσχώρησης του 2003, παράρτημα X, κεφάλαιο 1 §§ 2 και 13)

2. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Περιορισμοί — Απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών — Οδηγία 96/71 — Πεδίο εφαρμογής — Διάθεση εργατικού δυναμικού — Έννοια — Κριτήρια εκτιμήσεως

   (Οδηγία 96/71 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 1 § 3, στοιχείο γʹ)

1.  Το κεφάλαιο 1, παράγραφοι 2 και 13, του παραρτήματος X της Πράξης περί των όρων προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει την έννοια ότι επιτρεπόταν στη Δημοκρατία της Αυστρίας να θέσει περιορισμούς στη διάθεση εργατικού δυναμικού εντός της επικράτειάς της, σύμφωνα με το κεφάλαιο 1, παράγραφος 2, του ως άνω παραρτήματος, έστω και αν η διάθεση αυτή δεν αφορούσε ευαίσθητο τομέα, κατά την έννοια του κεφαλαίου 1, παράγραφος 13, του ίδιου παραρτήματος.

   Πράγματι, το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Δημοκρατία της Αυστρίας διαπραγματεύτηκαν την ειδική παρέκκλιση του κεφαλαίου 1, παράγραφος 13, του παραρτήματος Χ της Πράξης αυτής ως προς ορισμένους ευαίσθητους τομείς σε σχέση με τους οποίους επιτρεπόταν να περιορίσουν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών εφόσον συνεπαγόταν μετακίνηση εργαζομένων επ’ ουδενί σημαίνει ότι τα δύο αυτά κράτη μέλη είχαν εν τέλει μικρότερο περιθώριο ελιγμών από εκείνο που διέθεταν τα κράτη μέλη τα οποία ουδέποτε διαπραγματεύτηκαν ανάλογη παρέκκλιση για να ρυθμίσουν το ζήτημα της επικείμενης εισροής Ούγγρων εργαζομένων στο έδαφός τους.

   (βλ. σκέψεις 27, 29, 30, διατακτ. 1)

2.  Στην περίπτωση μιας συμβατικής σχέσης που αφορά παροχή υπηρεσιών, για να διαπιστωθεί αν η συμβατική αυτή σχέση πρέπει να χαρακτηριστεί ως διάθεση εργατικού δυναμικού, κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 96/71/ΕΚ, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, απαιτείται να ληφθεί υπόψη οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο θα μπορούσε να συναχθεί αν η μετακίνηση του εργαζομένου στο κράτος μέλος υποδοχής συνιστά το ίδιο το αντικείμενο της παροχής υπηρεσιών που αφορά η εν λόγω συμβατική σχέση. Αποτελούν, κατ’ αρχήν, ενδείξεις ότι μια τέτοια μετακίνηση δεν είναι το αντικείμενο της επίδικης παροχής υπηρεσιών, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι ο παρέχων τις υπηρεσίες φέρει τις συνέπειες της μη προσήκουσας εκτέλεσης της παροχής που ορίζεται στη σύμβαση, καθώς και το στοιχείο ότι αυτός αποφασίζει ελεύθερα πόσους εργαζομένους εκτιμά ότι χρειάζεται να στείλει στο κράτος μέλος υποδοχής. Αντιθέτως, ούτε το στοιχείο ότι η επιχείρηση που είναι ο λήπτης της παροχής ελέγχει κατά πόσον αυτή εκπληρώθηκε σύμφωνα με τη σύμβαση ούτε το γεγονός ότι η ίδια επιχείρηση μπορεί να δίνει γενικές κατευθύνσεις στους εργαζομένους τους οποίους απασχολεί ο παρέχων τις υπηρεσίες αρκούν για να γίνει δεκτό ότι υπάρχει διάθεση εργατικού δυναμικού.

   (βλ. σκέψη 41, διατακτ. 2)

Υπόθεση C‑586/13

Martin Meat kft

κατά

Géza Simonfay

και

Ulrich Salburg

(αίτηση του Pesti Központi Kerületi Bíróság για την έκδοση προδικαστικής απόφασης)

«Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Οδηγία 96/71/ΕΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχεία αʹ και γʹ — Απόσπαση εργαζομένων — Διάθεση εργατικού δυναμικού — Πράξη Προσχώρησης του 2003 — Κεφάλαιο 1, παράγραφοι 2 και 13, του παραρτήματος X — Μεταβατικά μέτρα — Πρόσβαση των Ούγγρων υπηκόων στην αγορά εργασίας των κρατών που ήταν ήδη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον χρόνο προσχώρησης της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας — Απαίτηση άδειας εργασίας για τη διάθεση εργατικού δυναμικού — Μη ευαίσθητοι τομείς»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Ιουνίου 2015

1. Προσχώρηση νέων κρατών μελών – Πράξη Προσχώρησης του 2003 – Μεταβατικά μέτρα – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Απόσπαση εργαζομένων – Εθνική ρύθμιση παλαιού κράτους μέλους η οποία περιόριζε τη διάθεση ουγγρικού εργατικού δυναμικού στο έδαφός του – Επιτρεπόταν

   (Πράξη Προσχώρησης του 2003, παράρτημα X, κεφάλαιο 1 §§ 2 και 13)

2. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών – Οδηγία 96/71 – Πεδίο εφαρμογής – Διάθεση εργατικού δυναμικού – Έννοια – Κριτήρια εκτιμήσεως

   (Οδηγία 96/71 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 1 § 3, στοιχείο γʹ)

1.  Το κεφάλαιο 1, παράγραφοι 2 και 13, του παραρτήματος X της Πράξης περί των όρων προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει την έννοια ότι επιτρεπόταν στη Δημοκρατία της Αυστρίας να θέσει περιορισμούς στη διάθεση εργατικού δυναμικού εντός της επικράτειάς της, σύμφωνα με το κεφάλαιο 1, παράγραφος 2, του ως άνω παραρτήματος, έστω και αν η διάθεση αυτή δεν αφορούσε ευαίσθητο τομέα, κατά την έννοια του κεφαλαίου 1, παράγραφος 13, του ίδιου παραρτήματος.

   Πράγματι, το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Δημοκρατία της Αυστρίας διαπραγματεύτηκαν την ειδική παρέκκλιση του κεφαλαίου 1, παράγραφος 13, του παραρτήματος Χ της Πράξης αυτής ως προς ορισμένους ευαίσθητους τομείς σε σχέση με τους οποίους επιτρεπόταν να περιορίσουν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών εφόσον συνεπαγόταν μετακίνηση εργαζομένων επ’ ουδενί σημαίνει ότι τα δύο αυτά κράτη μέλη είχαν εν τέλει μικρότερο περιθώριο ελιγμών από εκείνο που διέθεταν τα κράτη μέλη τα οποία ουδέποτε διαπραγματεύτηκαν ανάλογη παρέκκλιση για να ρυθμίσουν το ζήτημα της επικείμενης εισροής Ούγγρων εργαζομένων στο έδαφός τους.

   (βλ. σκέψεις 27, 29, 30, διατακτ. 1)

2.  Στην περίπτωση μιας συμβατικής σχέσης που αφορά παροχή υπηρεσιών, για να διαπιστωθεί αν η συμβατική αυτή σχέση πρέπει να χαρακτηριστεί ως διάθεση εργατικού δυναμικού, κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 96/71/ΕΚ, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, απαιτείται να ληφθεί υπόψη οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο θα μπορούσε να συναχθεί αν η μετακίνηση του εργαζομένου στο κράτος μέλος υποδοχής συνιστά το ίδιο το αντικείμενο της παροχής υπηρεσιών που αφορά η εν λόγω συμβατική σχέση. Αποτελούν, κατ’ αρχήν, ενδείξεις ότι μια τέτοια μετακίνηση δεν είναι το αντικείμενο της επίδικης παροχής υπηρεσιών, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι ο παρέχων τις υπηρεσίες φέρει τις συνέπειες της μη προσήκουσας εκτέλεσης της παροχής που ορίζεται στη σύμβαση, καθώς και το στοιχείο ότι αυτός αποφασίζει ελεύθερα πόσους εργαζομένους εκτιμά ότι χρειάζεται να στείλει στο κράτος μέλος υποδοχής. Αντιθέτως, ούτε το στοιχείο ότι η επιχείρηση που είναι ο λήπτης της παροχής ελέγχει κατά πόσον αυτή εκπληρώθηκε σύμφωνα με τη σύμβαση ούτε το γεγονός ότι η ίδια επιχείρηση μπορεί να δίνει γενικές κατευθύνσεις στους εργαζομένους τους οποίους απασχολεί ο παρέχων τις υπηρεσίες αρκούν για να γίνει δεκτό ότι υπάρχει διάθεση εργατικού δυναμικού.

   (βλ. σκέψη 41, διατακτ. 2)