Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Tallinna Ringkonnakohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tallinna Ettevõtlusamet κατά Statoil Fuel & Retail Eesti AS

(Υπόθεση C-553/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Έμμεσοι φόροι - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης - Οδηγία 2008/118/EK - Άρθρο 1, παράγραφος 2 - Υγρά καύσιμα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης - Φόρος επί των λιανικών πωλήσεων - Έννοια του «ειδικού σκοπού» - Διάθεση για προκαθορισμένο σκοπό - Λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών ενός δήμου))

(2015/C 138/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Tallinna Ringkonnakohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tallinna Ettevõtlusamet

κατά

Statoil Fuel & Retail Eesti AS

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118/EK του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει να θεωρηθεί ότι φόρος όπως ο επίδικος στην κύρια δίκη, στο μέτρο που βαρύνει τις λιανικές πωλήσεις υγρών καυσίμων τα οποία υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, επιδιώκει ειδικό σκοπό κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως όταν αποσκοπεί στο να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία των δημοσίων συγκοινωνιών εντός του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ο οποίος επιβάλλει τον φόρο αυτό, ο δε οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη του εν λόγω φόρου, έχει την υποχρέωση να διεξαγάγει και να χρηματοδοτήσει τη δραστηριότητα αυτή, έστω και αν τα έσοδα του φόρου αυτού έχουν χρησιμοποιηθεί αποκλειστικώς για την ενάσκηση της ως άνω δραστηριότητας. Η εν λόγω διάταξη πρέπει συνεπώς να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει τέτοιου είδους φόρο επί των λιανικών πωλήσεων υγρών καυσίμων τα οποία υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.

(1)  ΕΕ C 15 της 18.1.2014, σ. 8.