|
30.3.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 107/8 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Primera Instancia e Instrucción de Marchena (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Unicaja Banco, SA κατά José Hidalgo Rueda κ.λπ. (C-482/13), Caixabank SA κατά Manuel María Rueda Ledesma (C-484/13), Rosario Mesa Mesa (C-484/13), José Labella Crespo (C-485/13), Rosario Márquez Rodríguez (C-485/13), Rafael Gallardo Salvat (C-485/13), Manuela Márquez Rodríguez (C-485/13), Alberto Galán Luna (C-487/13), Domingo Galán Luna (C-487/13)
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-482/13, C-484/13, C-485/13 και C-487/13) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών - Συμβάσεις ενυπόθηκων δανείων - Ρήτρες τόκων υπερημερίας - Καταχρηστικές ρήτρες - Διαδικασία εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως - Μείωση του ποσού των τόκων - Αρμοδιότητες του εθνικού δικαστηρίου))
(2015/C 107/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Primera Instancia e Instrucción de Marchena
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Unicaja Banco, SA, Caixabank SA
κατά
José Hidalgo Rueda, María del Carmen Vega Martín, Gestión Patrimonial Hive SL, Francisco Antonio López Reina, Rosa María Hidalgo Vega (C-482/13), Manuel María Rueda Ledesma (C-484/13), Rosario Mesa Mesa (C-484/13), José Labella Crespo (C-485/13), Rosario Márquez Rodríguez (C-485/13), Rafael Gallardo Salvat (C-485/13), Manuela Márquez Rodríguez (C-485/13), Alberto Galán Luna (C-487/13), Domingo Galán Luna (C-487/13)
Διατακτικό
Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική διάταξη σύμφωνα με την οποία το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται διαδικασίας εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως οφείλει να διατάξει τον εκ νέου υπολογισμό των ποσών που οφείλονται βάσει συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου προβλέπουσας τόκους υπερημερίας με επιτόκιο τριπλάσιο από το νόμιμο επιτόκιο, προκειμένου το ποσό των εν λόγω τόκων να μην υπερβαίνει το κατώτατο αυτό όριο, εφόσον η εφαρμογή της οικείας εθνικής διατάξεως:
|
— |
δεν προδικάζει την εκ μέρους του εν λόγω εθνικού δικαστηρίου εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα μιας τέτοιας ρήτρας, και |
|
— |
δεν εμποδίζει το εν λόγω δικαστήριο να μην εφαρμόσει τη ρήτρα αυτή, αν διαπιστώσει τον καταχρηστικό χαρακτήρα της κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13. |