24.11.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 421/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hauck GmbH & Co. KG κατά Stokke A/S κ.λπ.
(Υπόθεση C-205/13) (1)
((Σήματα - Οδηγία 89/104/ΕΟΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε' - Απαράδεκτο ή ακυρότητα της καταχωρίσεως - Τρισδιάστατο σήμα - Ρυθμιζόμενη παιδική καρέκλα «Tripp Trapp» - Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα που επιβάλλει η ίδια η φύση του προϊόντος - Σημείο αποτελούμενο από το σχήμα που προσδίδει ουσιαστική αξία στο προϊόν))
2014/C 421/13
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Hoge Raad der Nederlanden
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Hauck GmbH & Co. KG
κατά
Stokke A/S, Stokke Nederland BV, Peter Opsvik, Peter Opsvik A/S
Διατακτικό
1) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', πρώτη περίπτωση, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι ο εκεί προβλεπόμενος λόγος απαραδέκτου της καταχωρίσεως μπορεί να εφαρμόζεται σε σημεία αποτελούμενα αποκλειστικά από το σχήμα προϊόντος που παρουσιάζει ένα ή περισσότερα ουσιώδη γνωρίσματα τα οποία είναι χρηστικά και εγγενή στη λειτουργία ή στις γενικές λειτουργίες του οικείου προϊόντος και τα οποία ο καταναλωτής ενδεχομένως αναζητεί στα προϊόντα ανταγωνιστών. |
2) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', τρίτη περίπτωση, της πρώτης οδηγίας 89/104 έχει την έννοια ότι ο εκεί προβλεπόμενος λόγος απαραδέκτου της καταχωρίσεως μπορεί να εφαρμόζεται σε σημεία αποτελούμενα αποκλειστικά από το σχήμα προϊόντος που διαθέτει πολλά χαρακτηριστικά ικανά να του προσδώσουν διάφορες ουσιαστικές αξίες. Η αντίληψη του ενδιαφερόμενου κοινού για το σχήμα του προϊόντος αποτελεί ένα μόνον από τα στοιχεία εκτιμήσεως που λαμβάνονται υπόψη για να καθοριστεί αν έχει εφαρμογή ο επίμαχος λόγος απαραδέκτου. |
3) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της πρώτης οδηγίας 89/104 έχει την έννοια ότι οι λόγοι απαραδέκτου της καταχωρίσεως που προβλέπονται στην πρώτη και τρίτη περίπτωση της διατάξεως αυτής δεν μπορούν να εφαρμόζονται συνδυαστικά. |