|
12.1.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 7/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 5ης Νοεμβρίου 2014 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Snezhana Somova κατά Glaven director na Stolichno upravlenie «Sotsialno osiguryavane»
(Υπόθεση C-103/13) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρα 12, 45, 46 και 94 - Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία εξαρτά τη χορήγηση συντάξεως από την προϋπόθεση διακοπής της καταβολής εισφορών ασφαλίσεως γήρατος - Εξαγορά ελλείποντος χρόνου ασφαλίσεως μέσω καταβολής εισφορών - Σύμπτωση περιόδων ασφαλίσεως σε περισσότερα κράτη μέλη - Δυνατότητα του ασφαλισμένου να μην εφαρμόζει τον κανόνα σωρεύσεως των περιόδων καταβολής εισφορών και ασφαλίσεως - Διακοπή καταβολής της χορηγηθείσας συντάξεως και αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Υποχρέωση καταβολής τόκων υπερημερίας])
(2015/C 007/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Administrativen sad Sofia-grad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Snezhana Somova
κατά
Glaven director na Stolichno upravlenie «Sotsialno osiguryavane»
Διατακτικό
|
1) |
Μια εθνική κανονιστική ρύθμιση όπως το άρθρο 94, παράγραφος 1, του κώδικα κοινωνικής ασφαλίσεως (Kodeks za sotsialnoto osiguryavane), κατά την οποία η εκκαθάριση των δικαιωμάτων για χορήγηση συντάξεως γήρατος προϋποθέτει την προηγούμενη διακοπή καταβολής κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών σχετικών με την άσκηση δραστηριότητας σε άλλο κράτος μέλος, αντιβαίνει προς το άρθρο 49 ΣΛΕΕ. |
|
2) |
Τα άρθρα 45, 46, παράγραφος 2, και 94, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, ως έχει μετά την τροποποίησή του με τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, έχουν την έννοια ότι δεν παρέχουν στους ασφαλισμένους τη δυνατότητα να επιλέγουν ότι, για τον καθορισμό των ώριμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων σε ένα κράτος μέλος, δεν θα συνεκτιμώνται οι περίοδοι ασφαλίσεως που συμπληρώθηκαν σε άλλο κράτος μέλος πριν την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού αυτού στο εν λόγω πρώτο κράτος μέλος. |