2.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 32/20

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2012 — Alro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-517/12)

2013/C 32/32

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alro SA (Slatina, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: C.Quigley, QC, O.Bretz, Solicitor και S. Verschuur, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Απριλίου 2012, να κινήσει, κατά το άρθρο 108, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) 659/1999 (1), τυπική διαδικασία έρευνας βάσει της προβαλλομένης ως παράνομης κρατικής ενισχύσεως χορηγηθείσας από τη Ρουμανία, μέσω του ελέγχου της Hidroelectrica SA, στην ALRO, υπό μορφή προτιμησιακής τιμολογήσεως στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, κατά τους όρους συμβάσεως συναφθείσας το 2005 και τις διαδοχικές τροποποιήσεις της·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προαναφερθείσα απόφαση της 26ης Απριλίου 2012 καθόσον έχει εφαρμογή για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2007 έως 31 Δεκεμβρίου 2009·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1)

Πρώτος λόγος αντλούμενος από ουσιαστική πλάνη περί το δίκαιο

—

στο πλαίσιο του πρώτου λόγου, η ALRO διατείνεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε ουσιαστική πλάνη περί το δίκαιο ως προς το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και αποδεικνύει ότι η Επιτροπή δεν εφάρμοσε προσηκόντως τις προϋποθέσεις σε θέματα καταλογισμού, όπως τίθενται με την απόφαση του Δικαστηρίου, της 16ης Μαΐου 2002, C-482/99, Γαλλία κατά Επιτροπής (Συλλογή 2002, σ. I-4397) (απόφαση Stardust Marine). Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή αποπειράθηκε να στηρίξει την ανάλυσή της μόνον σε «οργανικά» κριτήρια. Ωστόσο, η ALRO αποδεικνύει ότι τα θεσπισθέντα στην προαναφερθείσα απόφαση κριτήρια επιβάλλουν επίσης στην Επιτροπή να αποδείξει την ύπαρξη άλλων ουσιαστικών κριτηρίων, διότι τα οργανικά κριτήρια, λαμβανόμενα υπόψη μεμονωμένα, δεν αρκούν για την αιτιολόγηση του καταλογισμού.

2)

Δεύτερος λόγος αντλούμενος από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως

—

στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου, η ALRO ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι ενέργειες της Hidroelectrica καταλογίζονται στο Ρουμανικό Δημόσιο και αποδεικνύει ότι η Επιτροπή δεν ανέλυσε προσηκόντως τη διάρθρωση της διαχειρίσεως της Hidroelectrica, καθώς και τον αντίκτυπο της εν λόγω διαρθρώσεως στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων της οργανώσεως. Δεύτερον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι κακώς η Επιτροπή συνέκρινε τη σύμβαση της ALRO με τη συναφθείσα μεταξύ Hidroelectrica και ArcelorMittal συμφωνία. Τρίτον, η προσφεύγουσα αποδεικνύει τους λόγους για τους οποίους η υπουργική διάταξη υπ’ αριθ. 445/2009 δεν ασκεί επιρροή στο πλαίσιο της αναλύσεως της Επιτροπής και γιατί οι παραπομπές της Επιτροπής σε άρθρα του τύπου του 2010 είναι ανεπαρκείς για να αποδειχθεί κατά νόμον ο καταλογισμός.

3)

Τρίτος λόγος αντλούμενος από ανεπαρκή αιτιολογία

—

στο πλαίσιο του τρίτου λόγου, η ALRO αποδεικνύει ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε προσηκόντως τα προβαλλόμενα ζητήματα (όπως εκτίθενται στην προηγούμενη παράγραφο) και, επομένως, ενήργησε κατά παράβαση των κριτηρίων του άρθρου 296 ΣΛΕΕ. Η αιτιολόγηση είναι αναγκαία ώστε να δοθεί στο Γενικό Δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου της νομιμότητας της αποφάσεως και να παρασχεθούν στα ενδιαφερόμενα μέρη οι απαραίτητες πληροφορίες για να εκτιμήσουν τη βασιμότητα της αποφάσεως. Όπως εκθέτει λεπτομερώς η προσφεύγουσα στο δικόγραφο της προσφυγής, η προσβαλλομένη απόφαση δεν πληροί την απαίτηση αυτή.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).