Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2012 — Viasat Broadcasting UK κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-125/12)

(2012/C 138/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Viasat Broadcasting UK Ltd (West Drayton, Middlesex, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Kalsmose-Hjelmborg και M. Honoré, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2011 σχετικά με τα μέτρα που εφάρμοσε η Δανία υπέρ της TV2/Danmark (C-2/2003), (απόφαση 2011/839/ΕΕ) (ΕΕ 2011 L 340, σ. 1),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει με τον πρώτο λόγο ότι η καθής υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εξέταση συμβατότητας βάσει του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, διότι δεν έλαβε υπόψη όλες τις απαραίτητες συνέπειες από τη διαπίστωση ότι η αντιστάθμιση δημόσιας υπηρεσίας προς την TV 2 είχε χορηγηθεί κατά παράβαση της δεύτερης και της τέταρτης προϋπόθεσης που τίθενται με την απόφαση Altmark (C-280/00, Altmark Trans και Regierungspräsidium Magdeburg, Συλλογή 2003, σ. 7747)

1.1.

Όσον αφορά τη συσχέτιση μεταξύ της δεύτερης προϋποθέσεως Altmark και του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι:

—	οι απαιτήσεις διαφάνειας που αναφέρονται στη δεύτερη προϋπόθεση Altmark περιλαμβάνονται στην εξέταση στην οποία προέβη η καθής βάσει του άρθρου 106 παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ,

—	η καθής, για την τήρηση του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, επιβάλλει τη συμμόρφωση με άλλες αμιγώς τυπικές προϋποθέσεις,

—	Το άρθρο 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, περιλαμβάνει την υποχρέωση διαφάνειας και την ύπαρξη ορισμένων εγγυήσεων,

—	η δεύτερη προϋπόθεση Altmark περιλαμβάνεται σε διάφορες ανακοινώσεις και αποφάσεις της Επιτροπής που αφορούν τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ — και στον τομέα της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, και

—

δεν υπάρχει κανένας πειστικός λόγος για τον οποίο η καθής δεν πρέπει, στην προκειμένη περίπτωση, να λάβει υπόψη τη δική της ερμηνεία του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ στην οποία έχει προβεί με τις διάφορες ανακοινώσεις και αποφάσεις της, ιδίως όταν η ερμηνεία της έχει λάβει υπόψη τις νομολογιακές εξελίξεις.

1.2.

Όσον αφορά τη συσχέτιση μεταξύ της τέταρτης προϋποθέσεως Altmark και του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι:

—	η μη εξέταση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα για την εφαρμογή του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, ελλείψει δημόσιου διαγωνισμού, θα έχει επιζήμιες συνέπειες για τον ανταγωνισμό στην αγορά,

—

η ζημία στον ανταγωνισμό θα είναι ιδιαίτερα σημαντική στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων διότι όλα τα έξοδα που πραγματοποίησε ο φορέας δημόσιας υπηρεσίας μπορούν να χαρακτηριστούν ως πρόσθετο κόστος της δημόσιας υπηρεσίας το οποίο μπορεί να αντισταθμιστεί από το κράτος μέλος, ακόμη και όταν δεν υπάρχει υποχρέωση να εξεταστεί αν το κόστος προέρχεται από αναποτελεσματική διαχείριση ή από την υποχρέωση παροχής δημόσιας υπηρεσίας,

—	η αντιστάθμιση για παροχή δημόσιας υπηρεσίας μπορεί επομένως να χρησιμοποιηθεί ως de facto ενίσχυση διάσωσης ή ενίσχυση λειτουργίας, παρέχοντας τη δυνατότητα σε μία προβληματική επιχείρηση να συνεχίσει τις δραστηριότητές της, αντί να αναδιαρθρωθεί ή να παύσει να υπάρχει,

—	η εξέταση αποτελεσματικότητας δεν καθιστά το άρθρο 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ «νεκρό γράμμα», εφόσον η Επιτροπή δύναται, αναλόγως των χαρακτηριστικών της υπόθεσης, να εγκρίνει αντιστάθμιση που υπερβαίνει το κόστος μιας κατά μέσο όρο καλώς λειτουργούσας επιχείρησης, και

—

ο σκοπός του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, όπως ερμηνεύεται υπό το φως του πρωτοκόλλου του Άμστερνταμ, δεν είναι να προστατεύσει ένα συγκεκριμένο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα από τους κανόνες ανταγωνισμού, αλλά να προστατεύσει την ελευθερία των κρατών μελών στον καθορισμό της αποστολής των δημόσιων υπηρεσιών και στο να διασφαλίσουν ότι οι πολίτες λαμβάνουν δημόσιες υπηρεσίες με το μικρότερο κόστος για την κοινωνία.

2)	Με τον δεύτερο λόγο η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 296 της ΣΛΕΕ, διότι δεν ανέφερε τους λόγους για τους οποίου ενέκρινε την ενίσχυση βάσει του άρθρου 106, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ, ενώ δεν τηρήθηκαν η δεύτερη και η τέταρτη προϋπόθεση της αποφάσεως Altmark.