26.1.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 26/36


Αναίρεση που άσκησε στις 21 Νοεμβρίου 2012 το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2012 στην υπόθεση T-404/10: National Lottery Commission κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-530/12 P)

2013/C 26/69

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: P. Bullock, F. Mattina)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: National Lottery Commission

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση

να καταδικάσει τη National Lottery Commission (προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου) στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το ΓΕΕΑ προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως, συγκεκριμένα (i) παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1), (ii) προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως του ΓΕΕΑ και (iii) πρόδηλη ανακολουθία και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών που θίγουν την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

Ο πρώτος λόγος της προσφυγής έχει δύο σκέλη. Αφενός, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο όσον αφορά το άρθρο 53, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα και τον κανόνα 37 του κανονισμού της Επιτροπής (2) με την απόφαση Elio Fiorucci, στον βαθμό που στηρίχθηκε σε διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας, και ειδικότερα στο άρθρο 2704 του ιταλικού Αστικού Κώδικα, οι οποίες δεν είχαν προβληθεί από τους διαδίκους και για τον λόγο αυτό δεν αποτέλεσαν μέρος της διαφοράς ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Αφετέρου, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα στον βαθμό που επικαλείται εθνική νομολογία, και ειδικότερα την προαναφερόμενη υπ’ αριθ. 13912 απόφαση της 14ης Ιουνίου 2007 του Corte Suprema di Cassazione που αναφέρεται στη σκέψη 32 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, την οποία δεν επικαλέστηκαν οι διάδικοι και για τον λόγο αυτό δεν αποτέλεσε μέρος της διαφοράς ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ο δεύτερος λόγος της προσφυγής αντλείται από προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως του ΓΕΕΑ, στον βαθμό που δεν του δόθηκε η δυνατότητα να προβάλει διαδικαστικής και ουσιαστικής φύσεως πτυχές της αποφάσεως του Corte Suprema di Cassazione. Εάν είχε δοθεί η δυνατότητα αυτή στο ΓΕΕΑ, το Γενικό Δικαστήριο θα είχε, ενδεχομένως, καταλήξει σε διαφορετική αιτιολογία και συμπεράσματα.

Ο τρίτος λόγος της προσφυγής αντλείται από πρόδηλη ανακολουθία και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών που επηρέασαν την κρίση και τα συμπεράσματα του Γενικού Δικαστηρίου. Το ΓΕΕΑ εκτιμά ότι το Γενικό Δικαστήριο παρερμήνευσε και παραμόρφωσε την ανάλυση του τμήματος προσφυγών καθώς και τα επιχειρήματα της National Lottery Commission’s και δεν έλαβε υπόψη του ότι το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε τον ορθό νομικό κανόνα, κατά το ιταλικό δίκαιο, κρίνοντας ότι η National Lottery Commission δεν απέδειξε ότι η ημερομηνία της ταχυδρομικής σφραγίδας που τέθηκε στη συμφωνία 1986 δεν αποτελούσε επαρκή απόδειξη.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα, ΕΕ L 1 της 1.1.1995, σ.1τ

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94

ΕΕ L 303, σ. 1