26.1.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 26/20


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (πρώην Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία) στις 22 Οκτωβρίου 2012 — UPC DTH Sàrl κατά Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság Elnökhelyettese

(Υπόθεση 475/12)

2013/C 26/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék (πρώην Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: UPC DTH Sàrl

Καθού: Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság Elnökhelyettese

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας-πλαισίου, ήτοι της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία-πλαίσιο), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/140/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, την έννοια ότι πρέπει να χαρακτηριστεί ως υπηρεσία παροχής ηλεκτρονικών επικοινωνιών η υπηρεσία για την οποία ο παρέχων τις υπηρεσίες προσφέρει, έναντι αντιπαροχής, την υπό όρους πρόσβαση σε πακέτο προγραμμάτων, το οποίο περιλαμβάνει υπηρεσίες ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων και αναμεταδίδεται μέσω δορυφόρου;

2)

Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταξύ των κρατών μελών εκτείνεται στην περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία, στην περίπτωση που πρόκειται για υπηρεσία παρεχόμενη από το Λουξεμβούργο στο έδαφος της Ουγγαρίας;

3)

Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι, στην περίπτωση της περιγραφείσας στο πρώτο ερώτημα υπηρεσίας, η χώρα προορισμού, προς την οποία κατευθύνεται η υπηρεσία, έχει δικαίωμα να περιορίζει την παροχή των υπηρεσιών αυτών, επιβάλλοντας την υποχρεωτική εγγραφή του [παρέχοντος την] υπηρεσία στα μητρώα εταιριών του κράτους μέλους και την εγκατάστασή του υπό μορφή υποκαταστήματος ή αυτόνομης νομικής οντότητας, καθώς και εμμένοντας στο ότι η παροχή του εν λόγω είδους υπηρεσιών είναι δυνατή μόνον μέσω υποκαταστήματος ή αυτόνομης νομικής οντότητας;

4)

Έχει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι οι σχετικές με τις περιγραφείσες στο πρώτο ερώτημα υπηρεσίες διοικητικές διαδικασίες, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους εντός του οποίου ασκεί δραστηριότητες ή είναι εγγεγραμμένη στο μητρώο εταιριών η παρέχουσα την υπηρεσία εταιρία, υπόκεινται στην αρμοδιότητα του κράτους μέλους, το οποίο είναι κατά τόπον αρμόδιο με κριτήριο τον τόπο [παροχής] της υπηρεσίας;

5)

Έχει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002 (οδηγίας-πλαισίου) την έννοια ότι η περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία πρέπει να χαρακτηριστεί ως υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ή η εν λόγω υπηρεσία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως παρεχόμενη υπό όρους υπηρεσία με τη χρήση συστήματος υπό όρους προσβάσεως του άρθρου 2, στοιχείο στ', της οδηγίας-πλαισίου;

6)

Βάσει των προεκτεθέντων, έχουν οι κρίσιμες για την υπόθεση διατάξεις την έννοια ότι ο παρέχων την περιγραφείσα στο πρώτο ερώτημα υπηρεσία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως παρέχων υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών σύμφωνα με την κοινοτική κανονιστική ρύθμιση;


(1)  Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο) (ΕΕ L 108, της 24.4.2002, σ. 33).

(2)  Οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ L 337, της 18.12.2009, σ. 37).