1.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 373/2

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου εξ ολοκλήρου ή εν μέρει,

—

να αποφανθεί υπέρ του αναιρεσείοντος όσον αφορά τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να εξετάσει εκ νέου την υπόθεση.

1)

Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου αφορά την αναθεώρηση της απόφασης της Επιτροπής της 19ης Μαρτίου 2009, περί εξαίρεσης από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα «Εγγυήσεων» και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ), στο μέτρο που αποκλείει από την κοινοτική χρηματοδότηση τις δαπάνες που πραγματοποίησε το Βασίλειο της Δανίας, ύψους 749 εκατομμυρίων DKK, στο πλαίσιο της παύσης καλλιέργειας εκτάσεων.

2)

Πρώτον, η Δανία ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εκτίμηση του κατά πόσον ο έλεγχος με τηλεανίχνευση ήταν αρκούντως αποτελεσματικός, καθώς υπέθεσε ότι η αποτελεσματικότητα του ελέγχου με τηλεανίχνευση μπορούσε να αξιολογηθεί κατόπιν συγκρίσεως με έλεγχο με GPS τον οποίο διεξήγαγαν εκπρόσωποι της Επιτροπής σε συνδυασμό με επιθεώρηση στη Δανία.

3)

Δεύτερον, η ερμηνεία του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά την οικεία νομική βάση είναι, κατά την άποψη της Δανίας, εσφαλμένη σε ορισμένα σημεία, συμπεριλαμβανομένου του αν μπορεί να παραμένει σε ισχύ απόφαση της Επιτροπής που στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία κανόνα ο οποίος έχει αποφασιστική σημασία για την απόφαση, όπως η ερμηνεία της απαιτήσεως για συντήρηση που παρατίθεται στη πρώτη πρόταση του άρθρου 19, παράγραφος 4, του κανονισμού 2316/1999.

4)

Τρίτον, κατά την άποψη της Δανίας, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την εφαρμογή του βάρους αποδείξεως και του επιπέδου αποδείξεως για την Επιτροπή και τα κράτη μέλη αντίστοιχα, καθόσον αυτό αναφέρει ότι η Επιτροπή, η οποία διεξήγαγε τις επιθεωρήσεις μετά τη λήξη της περιόδου παύσης της καλλιέργειας, μπορεί να απαλλαγεί από το βάρος αποδείξεως που φέρει βασίζοντας τα τεκμήριά της στο γεγονός ότι τα αποδεδειγμένα πραγματικά περιστατικά υφίσταντο και κατά τη διάρκεια της περιόδου παύσης της καλλιέργειας, και καθόσον αναφέρει ότι το βάρος αποδείξεως που φέρει η Δανία στο πλαίσιο του ΕΓΤΠΕ συνεπάγεται ότι πρέπει να προσκομίζονται αποδείξεις για όλες τις περιοχές στη Δανία που έχουν τεθεί σε παύση καλλιέργειας και όχι μόνο για τις περιοχές που ελέγχθηκαν από την Επιτροπή. Έτσι, το Γενικό Δικαστήριο εισήγαγε ένα νέο, γενικά διατυπωμένο επίπεδο αποδείξεως για τα κράτη μέλη το οποίο αποκλίνει από την προηγούμενη νομολογία του και επιβάλλει στα κράτη μέλη απόδειξη που δεν είναι εφικτή στην πράξη.

5)

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο, όσον αφορά το αν η εφαρμογή των δημοσιονομικών διορθώσεων απέτυχε να εκτιμήσει το αν πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου του αν υπήρξε παράβαση ρητών κανόνων της ΕΕ, γεγονός που η Δανία είχε ρητά αμφισβητήσει κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

6)

Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο υποκατέστησε, με την απόφασή του, το αρχικό σκεπτικό της Επιτροπής με το δικό του σκεπτικό. Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου βάσει του οποίου έγινε δεκτή η απόφαση βασίστηκε σε άλλα εντελώς άσχετα — ποσοτικά και ποιοτικά — πραγματικά περιστατικά από εκείνα στα οποία βασίστηκε η Επιτροπή. Κατά τη Δανία, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας.

7)

Τέλος, έκτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να αποφανθεί επί ορισμένων βασικών ισχυρισμών που προέβαλε η Κυβέρνηση και επί των αποδείξεων που προσκομίσθηκαν. Σε ορισμένα σημεία τα επιχειρήματα της Δανίας και τα πραγματικά στοιχεία αναπαρήχθησαν με ανακριβή τρόπο, με αποτέλεσμα η συλλογιστική και το αποτέλεσμα της αποφάσεως να στηρίζονται σε εσφαλμένη πραγματική και νομική βάση.