Υπόθεση C‑413/12

Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León

κατά

Anuntis Segundamano España SL

(αίτηση της Audiencia Provincial de Salamanca για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Αγωγή παραλείψεως ασκηθείσα από περιφερειακή ένωση προστασίας καταναλωτών — Κατά τόπον αρμόδιο δικαστήριο — Δεν χωρεί ένδικο μέσο κατά πρωτόδικης αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται η έλλειψη κατά τόπον αρμοδιότητας του δικαστηρίου — Αρχή της δικονομικής αυτονομίας των κρατών μελών — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Δεκεμβρίου 2013

Προσέγγιση των νομοθεσιών – Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές – Οδηγία 93/13 – Μέσα που κατατείνουν στην παύση της χρησιμοποιήσεως καταχρηστικών ρητρών – Αγωγή παραλείψεως ασκηθείσας από ενώσεις καταναλωτών – Εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας κατά τόπον αρμόδιο να εκδικάσει την εν λόγω αγωγή είναι το δικαστήριο του τόπου στον οποίο έχει την έδρα ή την κατοικία του ο εναγόμενος – Έλλειψη ένδικου μέσου κατά αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται η έλλειψη κατά τόπον αρμοδιότητας του δικαστηρίου – Επιτρέπεται – Τήρηση των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας

(Οδηγία 93/13 του Συμβουλίου)

Η οδηγία 93/13, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, καθώς και οι αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους, κατά την οποία, σε περίπτωση αγωγής παραλείψεως ασκηθείσας από ενώσεις καταναλωτών, αφενός, η αγωγή αυτή πρέπει να παραπέμπεται ενώπιον των δικαστηρίων στην περιφέρεια των οποίων έχει την έδρα ή την κατοικία του ο εναγόμενος, και, αφετέρου, η απόφαση με την οποία πρωτοβάθμιο δικαστήριο διαπιστώνει την έλλειψη της κατά τόπον αρμοδιότητάς του δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα.

Ειδικότερα, ελλείψει εναρμονίσεως των μέσων ένδικης προστασίας που έχουν στη διάθεσή τους οι ενώσεις προστασίας καταναλωτών προκειμένου να ζητήσουν την παύση χρήσεως καταχρηστικών ρητρών προς το συμφέρον τόσο των καταναλωτών όσο και των ανταγωνιζόμενων επαγγελματιών, εμπίπτει στον νομοθέτη κάθε κράτους μέλους, δυνάμει της αρχής της δικονομικής αυτονομίας, να θεσπίζει τέτοιου είδους διατάξεις, υπό τον όρο ωστόσο ότι τούτο δεν συνεπάγεται δυσμενέστερη μεταχείριση από εκείνη που επιφυλάσσει η ρύθμιση που διέπει παρόμοιες καταστάσεις υπαγόμενες στο εσωτερικό δίκαιο (αρχή της ισοδυναμίας) και ότι δεν καθίσταται πρακτικά αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερής η άσκηση δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στις ενώσεις προστασίας καταναλωτών από το δίκαιο της Ένωσης (αρχή της αποτελεσματικότητας).

(βλ. σκέψεις 30, 53 και διατακτ.)


Υπόθεση C‑413/12

Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León

κατά

Anuntis Segundamano España SL

(αίτηση της Audiencia Provincial de Salamanca για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Αγωγή παραλείψεως ασκηθείσα από περιφερειακή ένωση προστασίας καταναλωτών — Κατά τόπον αρμόδιο δικαστήριο — Δεν χωρεί ένδικο μέσο κατά πρωτόδικης αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται η έλλειψη κατά τόπον αρμοδιότητας του δικαστηρίου — Αρχή της δικονομικής αυτονομίας των κρατών μελών — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Δεκεμβρίου 2013

Προσέγγιση των νομοθεσιών — Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές — Οδηγία 93/13 — Μέσα που κατατείνουν στην παύση της χρησιμοποιήσεως καταχρηστικών ρητρών — Αγωγή παραλείψεως ασκηθείσας από ενώσεις καταναλωτών — Εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας κατά τόπον αρμόδιο να εκδικάσει την εν λόγω αγωγή είναι το δικαστήριο του τόπου στον οποίο έχει την έδρα ή την κατοικία του ο εναγόμενος — Έλλειψη ένδικου μέσου κατά αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται η έλλειψη κατά τόπον αρμοδιότητας του δικαστηρίου — Επιτρέπεται — Τήρηση των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας

(Οδηγία 93/13 του Συμβουλίου)

Η οδηγία 93/13, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, καθώς και οι αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους, κατά την οποία, σε περίπτωση αγωγής παραλείψεως ασκηθείσας από ενώσεις καταναλωτών, αφενός, η αγωγή αυτή πρέπει να παραπέμπεται ενώπιον των δικαστηρίων στην περιφέρεια των οποίων έχει την έδρα ή την κατοικία του ο εναγόμενος, και, αφετέρου, η απόφαση με την οποία πρωτοβάθμιο δικαστήριο διαπιστώνει την έλλειψη της κατά τόπον αρμοδιότητάς του δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα.

Ειδικότερα, ελλείψει εναρμονίσεως των μέσων ένδικης προστασίας που έχουν στη διάθεσή τους οι ενώσεις προστασίας καταναλωτών προκειμένου να ζητήσουν την παύση χρήσεως καταχρηστικών ρητρών προς το συμφέρον τόσο των καταναλωτών όσο και των ανταγωνιζόμενων επαγγελματιών, εμπίπτει στον νομοθέτη κάθε κράτους μέλους, δυνάμει της αρχής της δικονομικής αυτονομίας, να θεσπίζει τέτοιου είδους διατάξεις, υπό τον όρο ωστόσο ότι τούτο δεν συνεπάγεται δυσμενέστερη μεταχείριση από εκείνη που επιφυλάσσει η ρύθμιση που διέπει παρόμοιες καταστάσεις υπαγόμενες στο εσωτερικό δίκαιο (αρχή της ισοδυναμίας) και ότι δεν καθίσταται πρακτικά αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερής η άσκηση δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στις ενώσεις προστασίας καταναλωτών από το δίκαιο της Ένωσης (αρχή της αποτελεσματικότητας).

(βλ. σκέψεις 30, 53 και διατακτ.)