Υπόθεση C-23/12
Mohamad Zakaria
(αίτηση του Augstākās tiesas Senāts για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Κανονισμός (ΕΚ) 562/2006 — Κοινοτικός κώδικας σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) — Φερόμενη προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας — Αποτελεσματική δικαστική προστασία — Δικαίωμα προσβάσεως σε δικαστήριο»
Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιανουαρίου 2013
Ένδικη διαδικασία – Προφορική διαδικασία – Υποχρέωση διεξαγωγής επ’ ακροατηρίου συζητήσεως – Προϋπόθεση – Υποβολή αιτιολογημένης αίτησης από ενδιαφερόμενο ο οποίος δεν μετέσχε στην έγγραφη διαδικασία
(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 76 §§ 2 και 3)
Ένδικη διαδικασία – Εκπροσώπηση των διαδίκων – Εκπροσώπηση στο πλαίσιο προδικαστικής παραπομπής – Δυνατότητα εκπροσώπησης από πρόσωπο το οποίο δεν έχει εξουσιοδοτηθεί προς τούτο δυνάμει των εφαρμοστέων εθνικών δικονομικών κανόνων – Αποκλείεται
(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 47 § 2)
Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Ερμηνεία του εθνικού δικαίου – Δεν εμπίπτει – Παροχή προς το εθνικό δικαστήριο ερμηνευτικών στοιχείων σχετικών με το δίκαιο της Ένωσης
(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)
Έλεγχοι στα σύνορα, άσυλο και μετανάστευση – Κοινοτικός κώδικας σχετικά με τη διέλευση των συνόρων – Πρόβλεψη μέσων παροχής έννομης προστασίας κατά αποφάσεων απαγόρευσης εισόδου – Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέψουν μέσο παροχής έννομης προστασίας κατά των παραβάσεων που διαπράττουν οι συνοριοφύλακες στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως αποφάσεως – Δεν υφίσταται – Εκτίμηση από το εθνικό δικαστήριο της καταλληλότητας των μέσων παροχής έννομης προστασίας υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίπτωση καταστάσεως διεπόμενης από το δίκαιο της Ένωσης ή, στην αντίθετη περίπτωση, λαμβανομένης υπόψη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρα 47 και 51 § 1· κανονισμός 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 6 και 13 § 3)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 25)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 26)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 29, 30)
Το άρθρο 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 562/2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα προσφυγής μόνον κατά των αποφάσεων απαγόρευσης εισόδου στην ημεδαπή και όχι, συναφώς, κατά παραβάσεων που φέρονται ότι διαπράττουν οι συνοριοφύλακες στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως αποφάσεως.
Εντούτοις, αν το εθνικό δικαστήριο κρίνει, υπό το πρίσμα των περιστάσεων της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί, ότι η κατάσταση του ενδιαφερομένου προσώπου διέπεται από το δίκαιο της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στο δικαστήριο αυτό απόκειται να καθορίσει αν ενδεχόμενη άρνηση αναγνώρισης στο εν λόγω πρόσωπο του δικαιώματος να ασκεί τις αγωγές του ενώπιον δικαιοδοτικού οργάνου θίγει τα δικαιώματα που χορηγεί το άρθρο 47 του Χάρτη. Πάντως, οι συνοριοφύλακες που εκτελούν τα καθήκοντά τους κατά την έννοια του άρθρου 6 του εν λόγω κανονισμού οφείλουν, μεταξύ άλλων, να σέβονται πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Στα κράτη μέλη απόκειται να προβλέψουν στην εσωτερική έννομη τάξη τους κατάλληλα μέσα προκειμένου να εξασφαλίσουν, τηρουμένου του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννομη προστασία των προσώπων που επικαλούνται τα δικαιώματα που αντλούν από το άρθρο 6 του κανονισμού 562/2006. Αντιθέτως, αν το εν λόγω δικαστήριο εκτιμά ότι η εν λόγω κατάσταση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, θα πρέπει να εξετάσει την κατάσταση αυτή υπό το πρίσμα του εθνικού δικαίου, λαμβάνοντας υπόψη επίσης την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην οποία όλα τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη.
(βλ. σκέψεις 39-42 και διατακτ.)
Υπόθεση C-23/12
Mohamad Zakaria
(αίτηση του Augstākās tiesas Senāts για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Κανονισμός (ΕΚ) 562/2006 — Κοινοτικός κώδικας σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) — Φερόμενη προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας — Αποτελεσματική δικαστική προστασία — Δικαίωμα προσβάσεως σε δικαστήριο»
Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιανουαρίου 2013
Ένδικη διαδικασία — Προφορική διαδικασία — Υποχρέωση διεξαγωγής επ’ ακροατηρίου συζητήσεως — Προϋπόθεση — Υποβολή αιτιολογημένης αίτησης από ενδιαφερόμενο ο οποίος δεν μετέσχε στην έγγραφη διαδικασία
(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 76 §§ 2 και 3)
Ένδικη διαδικασία — Εκπροσώπηση των διαδίκων — Εκπροσώπηση στο πλαίσιο προδικαστικής παραπομπής — Δυνατότητα εκπροσώπησης από πρόσωπο το οποίο δεν έχει εξουσιοδοτηθεί προς τούτο δυνάμει των εφαρμοστέων εθνικών δικονομικών κανόνων — Αποκλείεται
(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 47 § 2)
Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Όρια — Ερμηνεία του εθνικού δικαίου — Δεν εμπίπτει — Παροχή προς το εθνικό δικαστήριο ερμηνευτικών στοιχείων σχετικών με το δίκαιο της Ένωσης
(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)
Έλεγχοι στα σύνορα, άσυλο και μετανάστευση — Κοινοτικός κώδικας σχετικά με τη διέλευση των συνόρων — Πρόβλεψη μέσων παροχής έννομης προστασίας κατά αποφάσεων απαγόρευσης εισόδου — Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέψουν μέσο παροχής έννομης προστασίας κατά των παραβάσεων που διαπράττουν οι συνοριοφύλακες στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως αποφάσεως — Δεν υφίσταται — Εκτίμηση από το εθνικό δικαστήριο της καταλληλότητας των μέσων παροχής έννομης προστασίας υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περίπτωση καταστάσεως διεπόμενης από το δίκαιο της Ένωσης ή, στην αντίθετη περίπτωση, λαμβανομένης υπόψη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρα 47 και 51 § 1· κανονισμός 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 6 και 13 § 3)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 25)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 26)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 29, 30)
Το άρθρο 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 562/2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα προσφυγής μόνον κατά των αποφάσεων απαγόρευσης εισόδου στην ημεδαπή και όχι, συναφώς, κατά παραβάσεων που φέρονται ότι διαπράττουν οι συνοριοφύλακες στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως αποφάσεως.
Εντούτοις, αν το εθνικό δικαστήριο κρίνει, υπό το πρίσμα των περιστάσεων της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί, ότι η κατάσταση του ενδιαφερομένου προσώπου διέπεται από το δίκαιο της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στο δικαστήριο αυτό απόκειται να καθορίσει αν ενδεχόμενη άρνηση αναγνώρισης στο εν λόγω πρόσωπο του δικαιώματος να ασκεί τις αγωγές του ενώπιον δικαιοδοτικού οργάνου θίγει τα δικαιώματα που χορηγεί το άρθρο 47 του Χάρτη. Πάντως, οι συνοριοφύλακες που εκτελούν τα καθήκοντά τους κατά την έννοια του άρθρου 6 του εν λόγω κανονισμού οφείλουν, μεταξύ άλλων, να σέβονται πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Στα κράτη μέλη απόκειται να προβλέψουν στην εσωτερική έννομη τάξη τους κατάλληλα μέσα προκειμένου να εξασφαλίσουν, τηρουμένου του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννομη προστασία των προσώπων που επικαλούνται τα δικαιώματα που αντλούν από το άρθρο 6 του κανονισμού 562/2006. Αντιθέτως, αν το εν λόγω δικαστήριο εκτιμά ότι η εν λόγω κατάσταση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, θα πρέπει να εξετάσει την κατάσταση αυτή υπό το πρίσμα του εθνικού δικαίου, λαμβάνοντας υπόψη επίσης την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην οποία όλα τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη.
(βλ. σκέψεις 39-42 και διατακτ.)