28.1.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 25/55 |
Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2011 — JAS κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-573/11)
(2012/C 25/107)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: JAS Jet Air Service France (JAS) (Γαλλία) (εκπρόσωπος: T. Gallois, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την από 5 Αυγούστου 2011 απόφαση της Επιτροπής επί της υποθέσεως REM 01/2008, καθόσον με την απόφαση αυτή:
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
1) |
Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή στηρίχθηκε σε σκεπτικό υποθετικού χαρακτήρα. |
2) |
Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον η Επιτροπή δεν απαίτησε από τις εθνικές διοικητικές αρχές να προσκομίσουν τα πρωτότυπα ή τα αντίγραφα των τελωνειακών διασαφήσεων τα οποία αποτελούν αντικείμενο της αιτήσεως διαγραφής δασμών, μολονότι τα έγγραφα αυτά αποδεικνύουν ότι διενεργήθηκε επιτόπιος έλεγχος των εμπορευμάτων. |
3) |
Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παρατυπίες κατά την εξέταση του φακέλου της υποθέσεως συνιστάμενες στην αντιστροφή του βάρους αποδείξεως, δεδομένου ότι η Επιτροπή, στηριζόμενη στις διαβεβαιώσεις των εθνικών αρχών περί του ότι οι επίμαχες τελωνειακές διασαφήσεις είχαν χαθεί, έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε η διενέργεια επιτόπιου ελέγχου των εμπορευμάτων από τις τελωνειακές αρχές. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αμέλεια αυτή των εθνικών αρχών σε βάρος της ίδιας της προσφεύγουσας. |
4) |
Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 239 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1), καθόσον η Επιτροπή περιόρισε το πεδίο εφαρμογής της έννοιας της «ειδικής περιπτώσεως». |
5) |
Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι δεν συνέτρεχε «ειδική περίπτωση» κατά την έννοια του άρθρου 239 του τελωνειακού κώδικα, μολονότι η περίπτωση της προσφεύγουσας ήταν όμοια με αυτήν άλλης, ολλανδικής, εταιρίας στην οποία είχε ανατεθεί η μεταφορά εμπορευμάτων και για την οποία έγινε δεκτό από την Επιτροπή ότι συνέτρεχε «ειδική περίπτωση». |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).