15.10.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 305/7


Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2009 — Barloworld κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-459/11)

2011/C 305/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Barloworld International, S.L. (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. Alcaraz Gutierrez και A. J. de la Cruz Martínez, abogados)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την παράγραφο 1, του άρθρου 1, της επίμαχης αποφάσεως, καθόσον ορίζει ότι το άρθρο 12, παράγραφος 5, του TRLIS περιέχει στοιχεία κρατικής ενισχύσεως κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και δεν έχει την απαιτούμενη κατά το άρθρο 296, ΣΛΕΕ αιτιολογία·

επικουρικώς, κατ' εφαρμογή της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 2 και 3, της επίμαχης αποφάσεως, καθόσον αυτό δεν επιτρέπει την εφαρμογή καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου αποσβέσεως της φορολογικής εκπτώσεως του άρθρου 12, παράγραφος 5, του TRLIS στις πράξεις που πραγματοποιήθηκαν προ της δημοσιεύσεως της αποφάσεως περί κινήσεως της διαδικασίας παραβάσεως εκ μέρους της Επιτροπής (21 Δεκεμβρίου 2007) και της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της επίμαχης αποφάσεως (21 Μαΐου 2011)·

επικουρικότερον, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 4 και 5, της επίμαχης αποφάσεως, καθόσον χωρίς αιτιολογία θέτει σε εφαρμογή καθεστώς βάσει υποτιθέμενης ανυπαρξίας νομικών εμποδίων στις διασυνοριακές συνενώσεις εταιριών, και

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον το άρθρο 12, παράγραφος 5, του TRLIS δεν πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, προκειμένου να θεωρηθεί ότι συνιστά κρατική ενίσχυση.

Αφενός, το άρθρο 12, παράγραφος 5, του TRLIS, ερμηνευόμενο στο πλαίσιο του ισπανικού φορολογικού συστήματος, δεν συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά τους όρους του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Αφετέρου, το προσβαλλόμενο μέτρο έχει γενικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι δεν μπορεί να συναχθεί ότι έχει de facto, επιλεκτικό χαρακτήρα κατά τη θεωρία που εφαρμόζει η ίδια η Επιτροπή και την κοινοτική νομολογία.

2)

Ο δεύτερος λόγος αφορά την παντελή έλλειψη αιτιολογίας της επίμαχης αποφάσεως.

Η απόφαση στερείται της απαιτούμενης κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ αιτιολογίας, καθόσον η Επιτροπή δεν εξέτασε επισταμένως και αμερόληπτα όλα τα κρίσιμα στοιχεία και δεν αιτιολόγησε επαρκώς τα συμπεράσματά της. Συγκεκριμένα, καταφανής είναι η ανεπαρκής αιτιολογία όσον αφορά την ανάλυση σχετική με την ύπαρξη ή μη νομικών εμποδίων στις διασυνοριακές συνενώσεις εταιριών.

3)

Ο τρίτος λόγος βασίζεται στη συμβατότητα του μέτρου με το άρθρο 107, παράγραφος 3, της ΣΛΕΕ.

Η φορολογική απόσβεση της υπεραξίας αποσκοπεί, ελλείψει φορολογικής εναρμονίσεως σε επίπεδο Ένωσης, στην άρση των εμποδίων στις διασυνοριακές επενδύσεις, εφόσον εξαλείφει τις αρνητικές συνέπειες των φραγμών στις διασυνοριακές συνενώσεις εταιριών και εξομοιώνει τη φορολογική μεταχείριση των διασυνοριακών και εθνικών συνενώσεων εταιριών, γεγονός που διασφαλίζει ότι οι αποφάσεις που αφορούν τέτοιου είδους πράξεις δεν βασίζονται σε εκτιμήσεις φορολογικής φύσεως αλλά αποκλειστικώς σε εκτιμήσεις οικονομικής φύσεως.

4)

Ο τέταρτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον, κατ' εφαρμογή της αρχής αυτής, το μεταβατικό καθεστώς τύγχανε εφαρμογής έως την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως στην ΕΕΕΕ, ήτοι έως την 21η Μαΐου 2011.

Η απόφαση σχετικά με τις εξωκοινοτικές εξαγορές μετοχικού κεφαλαίου εξακολουθεί να εκκρεμεί, καθόσον στην πρώτη απόφαση σχετικά με τις εξωκοινοτικές εξαγορές μετοχικού κεφαλαίου ρητώς επισημάνθηκε ότι ήταν πιθανό να εξακολουθούν να υφίστανται νομικοί φραγμοί στις διασυνοριακές συνενώσεις εταιριών εκτός της Κοινότητας, ενδεχόμενο που περιάγει τις εν λόγω πράξεις σε κατάσταση διαφορετική από νομικής και πραγματικής απόψεως έναντι των ενδοκοινοτικών πράξεων. Ως εκ τούτου, η πρώτη απόφαση δημιούργησε σε ορισμένες επιχειρήσεις δικαιολογημένη εμπιστοσύνη όσον αφορά την ισπανική νομοθεσία, κατά μείζονα λόγο, δεδομένου ότι είναι γνωστό ότι είναι πρακτικώς αδύνατο στη συντριπτική πλειοψηφία των εννόμων τάξεων να πραγματοποιούνται διασυνοριακές συνενώσεις εκτός Ένωσης.