9.7.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 204/26

Προσφυγή της 3ης Μαΐου 2011 — Sigma Alimentos Exterior κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-239/11)

2011/C 204/47

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sigma Alimentos Exterior, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Ferre Navarrete, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή κρίθηκε ότι το άρθρο 12, παράγραφος 5, του κωδικοποιημένου κειμένου του νόμου περί φoρολογίας εταιριών (TRLIS) ενέχει στοιχεία κρατικής ενισχύσεως·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή κρίθηκε ότι το άρθρο 12, παράγραφος 5, του TRLIS ενέχει στοιχεία κρατικής ενισχύσεως όταν εφαρμόζεται σε αποκτήσεις συμμετοχής που συνεπάγονται απόκτηση ελέγχου·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4 της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο μέτρο που ορίζει ότι η εντολή ανακτήσεως ισχύει και για τις πράξεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από τη δημοσίευση της τελικής αποφάσεως που αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στην παρούσα υπόθεση απέκτησε συμμετοχές στο κεφάλαιο εταιριών εγκατεστημένων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Περού κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 2008 και 2010, εφαρμόζοντας τη φορολογική απόσβεση της υπεραξίας που προέκυψε από την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής στο κεφάλαιο των εταιριών αυτών, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 12, παράγραφος 5, του TRLIS.

Στις 12 Ιανουαρίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση C(2010) 9566 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2011, σχετικά με τη φορολογική απόσβεση της υπεραξίας σε περίπτωση αποκτήσεως συμμετοχής στο κεφάλαιο αλλοδαπών εταιριών αριθ. 45/07 (ex NN 51/2007, ex CP 9/2007). Συνεπεία της αποφάσεως αυτής, η ισπανική φορολογική αρχή κίνησε διαδικασίες ελέγχου προκειμένου να διορθώσει τις αποσβέσεις που είχε εφαρμόσει η προσφεύγουσα.

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από τη μη πλήρωση των αναγκαίων προϋποθέσεων ώστε να θεωρηθεί το μέτρο ως κρατική ενίσχυση:

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο το επίδικο φορολογικό καθεστώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κρατική ενίσχυση συνίσταται στο ότι το εν λόγω μέτρο δεν έχει επιλεκτικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή υποπίπτει σε πλάνη θεωρώντας ότι υφίσταται de facto επιλεκτικότητα, καθόσον ευνοούνται οι αποκτήσεις συμμετοχής στο κεφάλαιο εγχωρίων επιχειρήσεων και απαιτείται συμμετοχή τουλάχιστον 5 %. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό διότι δεν προέβη σε τυπολογική ανάλυση όσον αφορά τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις που εφάρμοσαν το καθεστώς αυτό.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την ελλιπή αιτιολογία της αποφάσεως.

—	Η προσφεύγουσα φρονεί ότι η αιτιολογία που εξηγεί τον λόγο για τον οποίο η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν υφίστανται ρητά νομικά εμπόδια για την απόκτηση εταιριών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Περού είναι από πάσης απόψεως ανεπαρκής.