Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2012 —
Tate & Lyle Investments

(Υπόθεση C-384/11)

«Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Άρθρο 63 ΣΛΕΕ — Φορολογική νομοθεσία — Διανομή μερισμάτων — Παρακράτηση στην πηγή — Αποφυγή ή άμβλυνση της αλλεπάλληλης φορολογίας — Διαφορετική μεταχείριση των ημεδαπών και των μη ημεδαπών δικαιούχων εταιριών»

Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων και ελευθερία των πληρωμών — Περιορισμοί — Φορολογική νομοθεσία — Φόρος εταιριών — Εθνική ρύθμιση υποβάλλουσα τα μερίσματα τα οποία διανέμει, κατόπιν διασπάσεως, εταιρία κάτοικος ημεδαπής σε εταιρία μη κάτοικο ημεδαπής σε βαρύτερη φορολογία από εκείνη που πλήττει τα μερίσματα που διανέμονται σε κάθε περίπτωση στις εταιρίες κατοίκους του οικείου κράτους μέλους — Δεν επιτρέπεται — Όρια — Εξουδετέρωση των αποτελεσμάτων του περιορισμού με τον καταλογισμό του παρακρατηθέντος στην πηγή φόρου στον φόρο που οφείλεται στο άλλο κράτος μέλος, κατ’ εφαρμογήν συμβάσεως για την αποφυγή της διπλής φορολογίας — Εκτίμηση από το εθνικό δικαστήριο (Άρθρο 63 ΣΛΕΕ) (βλ. σκέψεις 18-46 και διατακτ.)

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank van eerste aanleg te Brussel — Ερμηνεία του άρθρου 63 ΣΛΕΕ — Περιορισμοί της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων — Φορολογική νομοθεσία — Φόρος εταιριών — Φορολόγηση των μερισμάτων — Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα παρακράτηση στην πηγή, με συντελεστή 10 %, επί των μερισμάτων που διανέμονται από εταιρίες κατοίκους ημεδαπής καθώς και επί των εξομοιούμενων εισοδημάτων — Δυνατότητα μόνο των εταιριών κατοίκων ημεδαπής να καταλογίσουν το ποσό αυτό στον φόρο εταιριών

Διατακτικό

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σ’ αυτό νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει σε παρακράτηση στην πηγή τα μερίσματα που διανέμει εταιρία κάτοικος ημεδαπής στις δικαιούχους κατοίκους και μη κατοίκους ημεδαπής εταιρίες οι οποίες κατέχουν στο κεφάλαιο της εν λόγω διανέμουσας εταιρίας συμμετοχή κατώτερη του 10 %, αλλά με αξία κτήσεως τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια ευρώ, προβλέποντας μόνον για τις κατοίκους ημεδαπής δικαιούχους εταιρίες μηχανισμό βάσει του οποίου είναι δυνατή η άμβλυνση της αλλεπάλληλης φορολογίας. Όταν ένα κράτος μέλος επικαλείται συναφθείσα με άλλο κράτος μέλος σύμβαση με σκοπό την αποφυγή της διπλής φορολογίας, στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να κρίνει αν πρέπει να ληφθεί υπόψη, στη διαφορά της οποίας έχει επιληφθεί, η εν λόγω σύμβαση και, ενδεχομένως, να εξετάσει αν η σύμβαση αυτή εξουδετερώνει τα αποτελέσματα του περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων.