|
5.5.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 133/14 |
Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2011 η TofuTown.com GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-99/10, Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
(Υπόθεση C-599/11 P)
2012/C 133/25
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: TofuTown.com GmbH (εκπρόσωπος: B. Krause, δικηγόρος)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, |
|
— |
να καταδικάσει την Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας ή, σε περίπτωση που, παρ’ ελπίδα, απορρίψει την αίτηση αναίρεσης, να τα κατανείμει εξίσου μεταξύ των διαδίκων. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αίτηση αναίρεσης έχει ασκηθεί κατά της απόφασης με την οποία το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 7ης Ιανουαρίου 2010, σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG και της TofuTown.com GmbH.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει τους εξής λόγους αναίρεσης:
|
|
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο κακώς δέχτηκε, εφαρμόζοντας καινοφανή κριτήρια, ότι υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης από την άποψη του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 (1). Σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, για να γίνει δεκτό ότι υπάρχει εννοιολογική ομοιότητα, αρκεί οι δύο έννοιες να μπορούν να αναχθούν στην ίδια έννοια γένους και να μην είναι αντίθετες, έστω και αν διαφέρουν εννοιολογικά, πράγμα που δεν συμβιβάζεται με τη μέχρι σήμερα νομολογία. |
|
|
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο κακώς δέχτηκε την ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης χωρίς να λάβει υπόψη όλα τα κρίσιμα και γενικώς αναγνωριζόμενα κριτήρια για την εκτίμηση της ομοιότητας των σημάτων. Κατά την αναιρεσείουσα, εν προκειμένω το μόνο κοινό στοιχείο βρίσκεται στο τελευταίο τμήμα του σήματος στο οποίο στηρίχθηκε η ανακοπή. Κατά πάγια νομολογία όμως, ο καταναλωτής αποδίδει γενικά μεγαλύτερη σημασία στην αρχή του σήματος παρά στο τελευταίο τμήμα του. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (κωδικοποιημένη έκδοση), (ΕΕ L 78, σ. 1).