28.1.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 25/42


Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2011 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-232/06, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-597/11 P)

(2012/C 25/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση

να ασκήσει πλήρη δικαιοδοσία, αφενός, ακυρώνοντας την απόφαση της Επιτροπής (ΓΔ Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωσης) με την οποία το θεσμικό αυτό όργανο απέρριψε την προσφορά που υπέβαλε η αναιρεσείουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού TAXUD/2005/AO-001, με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών για τον καθορισμό προδιαγραφών, την ανάπτυξη, συντήρηση και υποστήριξη τελωνειακών συστημάτων πληροφορικής των σχεδίων πληροφορικής της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωσης «CUST-DEV» (ΕΕ 2005/S 187-183846) και ανέθεσε την εκτέλεση της σύμβασης σε άλλον υποψήφιο, απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στην αναιρεσείουσα στις 19 Ιουνίου 2006 και, αφετέρου, επιδικάζοντας τη ζητούμενη αποζημίωση,

επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να αποφανθεί επί της ουσίας,

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τα δικαστικά και λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα, περιλαμβανομένων των εξόδων των σχετικών με την πρωτοβάθμια δίκη.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:

 

Πρώτον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένα τα άρθρα 89, παράγραφος 1, και 98, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού, τα άρθρα 140, παράγραφοι 1 και 2, και 141, παράγραφος 2, των κανόνων εφαρμογής, καθώς και τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της διαφάνειας και του ελεύθερου ανταγωνισμού.

 

Δεύτερον, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένα και παραμόρφωσε τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία.

 

Επιπλέον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένα την τροποποίηση των κριτηρίων επιλογής ενώ δεν εξέτασε αν η διαδικασία αξιολόγησης των υποβαλλόμενων προσφορών ενείχε διάφορες πλάνες εκτιμήσεως, παραθέτοντας επιπλέον ανεπαρκή αιτιολογία για την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.