Αναίρεση που άσκησε στις 2 Μαρτίου 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-19/07, Systran και Systran Luxembourg κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-103/11 P)

2011/C 145/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. van Rijn, E. Montagui και J. Samnadda, επικουρούμενοι από τους A. Berenboom και M. Isgour, δικηγόρους)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Systran SA και Systran Luxembourg SA

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή επικαλείται οκτώ λόγους αναιρέσεως. Υποστηρίζει ότι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου πάσχει από σειρά πλημμελειών που δικαιολογούν την αναίρεσή της. Οι προβαλλόμενοι λόγοι άπτονται της αρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου να επιληφθεί της διαφοράς, της εκ μέρους του τηρήσεως της διαδικασίας, καθώς και της τηρήσεως των τριών προϋποθέσεων οι οποίες, κατά πάγια νομολογία, πρέπει να πληρούνται σωρευτικώς για τη στοιχειοθέτηση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Κοινότητας: της υπάρξεως πταίσματος, της υπάρξεως ζημίας και της υπάρξεως αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του πταίσματος και της ζημίας.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη όσον αφορά τη μη συμβατική φύση της διαφοράς και, κατά συνέπεια, κρίνοντας ότι ήταν αρμόδιο να επιληφθεί της διαφοράς.

Με τον δεύτερο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της Επιτροπής και παρέβη τους κανόνες περί αποδείξεως.

Με τον τρίτο λόγο, η Επιτροπή επικαλείται μη ορθή εφαρμογή των κανόνων περί του δικαιώματος του δημιουργού σχετικά με τον καθορισμό του κατόχου αυτών των δικαιωμάτων.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη νομική πλάνη όσον αφορά την εκτίμηση της υπάρξεως, αφενός, απομιμήσεως και, αφετέρου, προσβολής του δικαιώματος τεχνογνωσίας της Systran.

Ο πέμπτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από το ότι το Γενικό Δικαστήριο, θεωρώντας ότι το υποτιθέμενο πταίσμα της Επιτροπής συνίσταται σε κατάφωρη παραβίαση, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως συνεπαγόμενη παραβίαση των αρχών της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την ερμηνεία της εξαιρέσεως που προβλέπει το άρθρο 5 της οδηγίας 91/250/ΕΟΚ και, αφετέρου, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως όσον αφορά το άρθρο 6 της ίδιας οδηγίας.

Με τον έβδομο λόγο, η Επιτροπή προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι, αφενός, προέβη σε προδήλως ανακριβείς πραγματικές διαπιστώσεις, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία και υπέπεσε σε πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως και, αφετέρου, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως όσον αφορά την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας.

Τέλος, ο όγδοος λόγος αναιρέσεως αντλείται από το ότι το Γενικό Δικαστήριο, επιδικάζοντας στη Systran αποζημίωση ύψους 12 001 000 ευρώ, αφενός, προέβη σε προδήλως ανακριβείς πραγματικές διαπιστώσεις, παραμόρφωσε αποδεικτικά στοιχεία και υπέπεσε σε πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως και, αφετέρου, δεν τήρησε την υποχρέωση αιτιολογήσεως όσον αφορά τον υπολογισμό της ζημίας.