|
29.9.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 295/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 19ης Ιουλίου 2012 [αίτηση του Augstākās tiesas Senāts (Λετονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ainārs Rēdlihs κατά Valsts ieņēmumu dienests
(Υπόθεση C-263/11) (1)
(Έκτη οδηγία περί ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Έννοια του όρου «οικονομική δραστηριότητα» - Παραδόσεις ξυλείας για την αντιστάθμιση των ζημιών που προκλήθηκαν από θύελλα - Μηχανισμός αντιστροφής της επιβαρύνσεως - Παράλειψη εγγραφής στο μητρώο υποκείμενων στον φόρο - Πρόστιμο - Αρχή της αναλογικότητας)
2012/C 295/21
Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική
Αιτούν δικαστήριο
Augstākās tiesas Senāts
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ainārs Rēdlihs
κατά
Valsts ieņēmumu dienests
Αντικείμενο
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Augstākās tiesas Senāts — Ερμηνεία του άρθρου 4 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1) και του άρθρου 9 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Έννοιες του υποκείμενου στον φόρο και της οικονομικής δραστηριότητας — Παραδόσεις ξυλείας από φυσικό πρόσωπο, ιδιοκτήτη δασικής εκτάσεως προοριζόμενης για τις προσωπικές του ανάγκες, με σκοπό την αντιστάθμιση των συνεπειών θύελλας — Συμφωνία με την αρχή της αναλογικότητας ενός εθνικού μέτρου που επιβάλλει, λόγω της μη εγγραφής σε μητρώο υποκείμενων στον φόρο προστιθέμενης αξίας, πρόστιμο ύψους ίσου με τον φόρο που θα οφειλόταν κανονικά βάσει της αξίας των παραδοθέντων αγαθών, παρά το γεγονός ότι το πρόσωπο στο οποίο επιβλήθηκε το πρόστιμο δεν θα όφειλε να καταβάλει τον φόρο, ακόμη και αν είχε εγγραφεί στο μητρώο
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/138/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, έχει την έννοια ότι οι παραδόσεις ξυλείας τις οποίες πραγματοποίησε φυσικό πρόσωπο με σκοπό την αντιστάθμιση των συνεπειών περιστατικού ανωτέρας βίας εντάσσονται στο πλαίσιο της εκμεταλλεύσεως ενσώματου αγαθού η οποία πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «οικονομική δραστηριότητα» υπό την έννοια της διατάξεως αυτής, εφόσον οι εν λόγω παραδόσεις πραγματοποιήθηκαν με σκοπό την άντληση εσόδων διαρκούς χαρακτήρα. Εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει το σύνολο των στοιχείων της εξεταζόμενης υποθέσεως προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η εκμετάλλευση ενσώματου αγαθού, όπως μια δασική έκταση, πραγματοποιείται με σκοπό την άντληση εσόδων διαρκούς χαρακτήρα. |
|
2) |
Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι δεν αποκλείεται να είναι αντίθετος προς την αρχή της αναλογικότητας ο κανόνας του εθνικού δικαίου που επιτρέπει την επιβολή προστίμου, το ύψος του οποίου είναι ίσο προς τον γενικό συντελεστή ΦΠΑ που ισχύει αναλόγως της αξίας των παραδοθέντων αγαθών, στον ιδιώτη ο οποίος δεν τήρησε την υποχρέωσή του να εγγραφεί στο μητρώο υποκείμενων στον ΦΠΑ, παρά το γεγονός ότι ο ιδιώτης αυτός δεν ήταν υπόχρεος στον ως άνω φόρο. Το εθνικό δικαστήριο είναι αρμόδιο να ελέγξει εάν το ύψος της κυρώσεως βαίνει πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των σκοπών οι οποίοι συνίστανται στη διασφάλιση της ορθής εισπράξεως του φόρου και στην πάταξη της φοροδιαφυγής, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της εκάστοτε περιπτώσεως και ιδίως το ακριβές ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε και την ενδεχόμενη ύπαρξη απάτης ή καταστρατηγήσεως της ισχύουσας νομοθεσίας που να οφείλεται στον υποκείμενο στον φόρο στον οποίο έχει επιβληθεί κύρωση για την παράλειψή του να εγγραφεί στο μητρώο. |