|
29.9.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 295/9 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Ιουλίου 2012 [αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Neurim Pharmaceuticals (1991) Ltd κατά Comptroller-General of Patents
(Υπόθεση C-130/11) (1)
(Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας - Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 - Άρθρο 3 - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Φάρμακο για το οποίο έχει χορηγηθεί ισχύουσα άδεια κυκλοφορίας στην αγορά - Πρώτη άδεια κυκλοφορίας - Προϊόν για το οποίο χορηγήθηκαν διαδοχικές άδειες ως φάρμακο για κτηνιατρική και για ανθρώπινη χρήση)
2012/C 295/15
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Neurim Pharmaceuticals (1991) Ltd
κατά
Comptroller-General of Patents
Αντικείμενο
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) — Ερμηνεία των άρθρων 3 και 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1768/92 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992 σχετικά με την καθιέρωση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα (ΕΕ L 182, σ. 1) — Ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311, σ. 67) — Όροι χορηγήσεως συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας — Ημερομηνία της πρώτης άδειας κυκλοφορίας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τη χορήγηση πιστοποιητικού — Προϊόντα που περιέχουν την ίδια δραστική ουσία και έχουν αμφότερα λάβει άδεια κυκλοφορίας, το μεν πρώτο για κτηνιατρικό φάρμακο που αφορά συγκεκριμένη ένδειξη, το δε δεύτερο για φάρμακο για ανθρώπινη χρήση που αφορά διαφορετική ένδειξη.
Διατακτικό
|
1) |
Τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα, έχουν την έννοια ότι, σε μια περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, η ύπαρξη και μόνον προγενέστερης άδειας κυκλοφορίας στην αγορά αποκτηθείσας για φάρμακο προοριζόμενο για κτηνιατρική χρήση δεν απαγορεύει τη χορήγηση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για διαφορετική χρήση του ίδιου προϊόντος για την οποία χορηγήθηκε άδεια κυκλοφορίας στην αγορά, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση αυτή εμπίπτει στο πεδίο προστασίας που παρέχει το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το οποίο προβλήθηκε προς στήριξη της αιτήσεως χορηγήσεως συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας. |
|
2) |
Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού 469/2009 έχει την έννοια ότι αναφέρεται στην άδεια κυκλοφορίας στην αγορά ενός προϊόντος εμπίπτοντος στο πεδίο προστασίας που παρέχει το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που προβλήθηκε προς στήριξη της αιτήσεως χορηγήσεως συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας. |
|
3) |
Οι απαντήσεις στα προηγούμενα προδικαστικά ερωτήματα δεν θα ήταν διαφορετικές εάν, σε μια περίπτωση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, όπου η ίδια δραστική ουσία περιέχεται σε δύο φάρμακα που έλαβαν διαδοχικές άδειες κυκλοφορίας στην αγορά, η δεύτερη άδεια κυκλοφορίας στην αγορά απαιτούσε την υποβολή πλήρους αιτήσεως, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, ή εάν το προϊόν που καλύπτεται από την πρώτη άδεια κυκλοφορίας στην αγορά του αντίστοιχου φαρμάκου ενέπιπτε στο πεδίο προστασίας ενός διαφορετικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας που ανήκει σε διαφορετικό δικαιούχο από τον αιτούντα το συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας. |