11.1.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 9/2 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2013 [αίτηση του Hessischer Verwaltungsgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bundesrepublik Deutschland κατά Kaveh Puid
(Υπόθεση C-4/11) (1)
(Άσυλο - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 4 - Κανονισμός (ΕΚ) 343/2003 - Άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2 - Προσδιορισμός του κράτους μέλους το οποίο είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που έχει υποβληθεί σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας - Άρθρα 6 έως 12 - Κριτήρια για τον προσδιορισμό του υπευθύνου κράτους μέλους - Άρθρο 13 - Επικουρική ρήτρα)
2014/C 9/02
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Hessischer Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Bundesrepublik Deutschland
κατά
Kaveh Puid
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Hessischer Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας (ΕΕ L 50, σ. 1) — Υποχρέωση κράτους μέλους να αναλάβει την εξέταση της αιτήσεως ασύλου βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 σε περίπτωση κινδύνου προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του αιτούντος και/ή μη τηρήσεως των ελάχιστων προδιαγραφών που επιβάλλουν οι οδηγίες 2003/9/ΕΚ και 2005/85/ΕΚ εκ μέρους του υπεύθυνου σύμφωνα με τα κριτήρια που θεσπίζει ο εν λόγω κανονισμός κράτους μέλους
Διατακτικό
Οσάκις τα κράτη μέλη είναι αδύνατο να αγνοούν ότι οι συστημικές πλημμέλειες όσον αφορά τη διαδικασία χορηγήσεως ασύλου και τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο στο κράτος μέλος που ορίζεται ως υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως ασύλου σύμφωνα με τα κριτήρια του κεφαλαίου III του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας, αποτελούν σοβαρούς και αποδεδειγμένους λόγους που να πείθουν ότι ο αιτών θα διατρέξει ουσιαστικό κίνδυνο να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει, το κράτος μέλος που προβαίνει στον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους υποχρεούται να μη μεταφέρει τον αιτούντα άσυλο προς το κράτος μέλος που ορίσθηκε αρχικώς ως υπεύθυνο, και, με την επιφύλαξη της ευχέρειάς του να εξετάσει το ίδιο την αίτηση, να συνεχίσει την εξέταση των κριτηρίων του ως άνω κεφαλαίου προκειμένου να διακριβώσει αν σύμφωνα με κάποιο από τα κριτήρια αυτά ή, ελλείψει αυτού, κατά το άρθρο 13 του ίδιου κανονισμού είναι δυνατό να προσδιορισθεί άλλο κράτος μέλος ως υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως ασύλου.
Αντιθέτως, στην περίπτωση αυτή, η αδυναμία μεταφοράς αιτούντος άσυλο στο κράτος μέλος που ορίσθηκε αρχικώς ως υπεύθυνο δεν υποχρεώνει, αυτή καθεαυτήν, το κράτος μέλος που προβαίνει στον προσδιορισμό του υπευθύνου κράτους μέλους να εξετάσει το ίδιο την αίτηση ασύλου βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού.