4.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 328/41

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, η οποία κοινοποιήθηκε στην Ιρλανδία με το έγγραφο C(2010) 4757 της 13ης Ιουλίου 2010 και στην προσφεύγουσα στις 16 Ιουλίου 2010, απορρίπτει την αίτηση αυξήσεως της χωρητικότητας σχετικά με τη νέα πελαγική τράτα που θα αντικαταστήσει το MFV Pacelli και εκδόθηκε προς αντικατάσταση, ως προς την αίτηση αυτή, της αποφάσεως 2003/245 της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2003, για τις αιτήσεις που λήφθηκαν από την Επιτροπή για την αύξηση των στόχων των ΠΠΠ IV, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας, της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας, της υγιεινής, της ποιότητας των προϊόντων και των συνθηκών εργασίας για σκάφη ολικού μήκους άνω των 12 μέτρων (ΕΕ 2003 L 90, σ. 48), η οποία ακυρώθηκε ως προς την προσφεύγουσα με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουνίου 2006, T-218/03 έως T-240/03, Boyle κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. II-1699, και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Πρώτον, η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νομικής βάσεως. Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως 97/413/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1997, σχετικά με τους στόχους και τους λεπτομερείς κανόνες για την αναδιάρθρωση, για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 1997 έως 31 Δεκεμβρίου 2001, του τομέα της κοινοτικής αλιείας με σκοπό την επίτευξη μιας διαρκούς ισορροπίας μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσής τους (ΕΚ 1997 L 175, σ. 27), εξακολουθεί να αποτελεί την ορθή νομική βάση για την προσβαλλόμενη απόφαση και, ως εκ τούτου, δεν υφίστατο νομική βάση ώστε η Επιτροπή να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως απόφαση ad hoc.

Δεύτερον, η Επιτροπή παρέβη ουσιώδη τύπο της διαδικασίας. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, κατά την απόφαση 97/413/ΕΚ του Συμβουλίου, η προσβαλλόμενη απόφαση θα έπρεπε να εκδοθεί με τη διαδικασία της Επιτροπής Διαχειρίσεως και ότι η εκ μέρους της Επιτροπής έκδοση αποφάσεως ad hoc συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου.

Τρίτον, η εκ μέρους της Επιτροπής εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 2, της 97/413/ΕΚ συνιστά υπέρβαση εξουσίας, διότι η Επιτροπή στηρίχθηκε σε μη πρόσφορα κριτήρια και δεν έλαβε υπόψη της τον ορισμό του όρου «αλιευτική προσπάθεια» σύμφωνα με την απόφαση 97/413/ΕΚ και την κοινοτική αλιευτική νομοθεσία που ίσχυε τον Δεκέμβριο του 2001, όταν η προσφεύγουσα υπέβαλε την αίτηση περί αυξήσεως της χωρητικότητας.

Επιπλέον, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει πολλαπλώς πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την εξέταση της αιτήσεως της προσφεύγουσας περί αυξήσεως της χωρητικότητας. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση της Επιτροπής να απορρίψει την αίτησή της, λόγω αυξήσεως της χωρητικότητας κάτω από το κύριο κατάστρωμα του νέου σκάφους σε σχέση με το Pacelli, είναι προδήλως εσφαλμένη καθώς λαμβάνεται ως δεδομένο ότι θα αυξηθεί η «αλιευτική προσπάθεια» του νέου σκάφους σε σχέση με το Pacelli.

Τέλος, η Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα της προσφεύγουσας για ίση μεταχείριση. Η απόρριψη της αιτήσεως, λόγω αυξήσεως της χωρητικότητας κάτω από το κύριο κατάστρωμα του νέου σκάφους της προσφεύγουσας, συνιστά προδήλως διαφορετική μεταχείριση, που ισοδυναμεί με δυσμενή διάκριση σε βάρος της, συγκρινόμενη με τον εντελώς διαφορετικό τρόπο με τον οποίον εξετάστηκαν ορισμένες από τις αιτήσεις περί αυξήσεως της χωρητικότητας που έγιναν δεκτές με την απόφαση 2003/245, καθώς και σε σχέση με μία από τις αιτήσεις που αρχικώς απορρίφθηκαν με την απόφαση αυτή, αλλά εν συνεχεία έγιναν δεκτές με την απόφαση της Επιτροπής που κοινοποιήθηκε με το έγγραφο C(2010) 4765 της 13ης Ιουλίου 2010.