29.1.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 30/25


Αναίρεση που άσκησε στις 23 Νοεμβρίου 2010 ο Hans-Peter Wilfer κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 8 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-458/08, Wilfer κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-546/10 P)

()

2011/C 30/42

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Hans-Peter Wilfer (εκπρόσωπος: W. Prinz, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

1)

να ακυρώσει πλήρως την απόφαση του τετάρτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-458/08,

2)

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως βάλλει κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου, με την οποία αυτό απέρριψε την προσφυγή του αναιρεσείοντος με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς, της 25ης Ιουλίου 2008, περί απορρίψεως της αιτήσεώς του καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος, το οποίο αναπαριστά κεφαλή κιθάρας χρώματος ασημί, γκρι και καφέ.

Προς υποστήριξη του ενδίκου μέσου, ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη έγγραφα, τα οποία είχαν υποβληθεί για πρώτη φορά με το δικόγραφο της προσφυγής. Ο αναιρεσείων υποστηρίζει την άποψη ότι επρόκειτο μόνο για συμπλήρωση του υπάρχοντος ισχυρισμού, για τον λόγο δε αυτόν έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, διότι δεν έλαβε υπόψη ότι στην περίπτωση τρισδιάστατων σημάτων που έχουν το σχήμα του προϊόντος πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ, αφενός, μαζικών προϊόντων και, αφετέρου, ειδικών προϊόντων. Ειδικά προϊόντα διακρίνονται λόγω του ότι, κατά γενική άποψη των ενδιαφερομένων συναλλακτικών κύκλων παρουσιάζουν συγκεκριμένα τμήματα του προϊόντος, τα οποία ακριβώς χρησιμεύουν για να υποδηλώνεται η προέλευση. Σύμφωνα προς αυτό, δεν ισχύουν ως προς το σημείο αυτό ειδικές απαιτήσεις για την απόδειξη του διακριτικού χαρακτήρα. Λόγω αυτού, αρκεί ήδη ελάχιστος διακριτικός χαρακτήρας αυτών των τμημάτων του προϊόντος. Πέραν τούτου, το ζήτημα του διακριτικού χαρακτήρα δεν εξετάστηκε λαμβανομένου υπόψη του διδάγματος της κοινής πείρας ότι οι ενδιαφερόμενοι συναλλακτικοί κύκλοι (επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικοί) οι οποίοι γνωρίζουν την ανέκαθεν υφισταμένη συνήθεια να χαρακτηρίζονται τα έγχορδα, όπως και τα βιολιά, όπως είναι ένα Στραντιβάριους, με μια ειδική αναπαράσταση της κεφαλής. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε επίσης υπόψη ότι, σε περίπτωση εικονιστικού σήματος το οποίο αναπαριστά μόνον το τμήμα του προϊόντος το οποίο συνήθως χρησιμεύει για τον χαρακτηρισμό του προϊόντος, όπως για παράδειγμα η κεφαλή κιθάρας, αρκεί ήδη ένας ελάχιστος διακριτικός χαρακτήρας.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησε την αρχή της αυτεπάγγελτης εξετάσεως των πραγματικών περιστατικών κατά το άρθρο 74, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, διότι δεν έλαβε υπόψη, σε σχέση με το ερώτημα κατά πόσον η κεφαλή στην περίπτωση της κιθάρας έχει ως αποτέλεσμα να υποδηλώνει την προέλευση, στη σχέση κανόνα-εξαιρέσεως.

Το Γενικό Δικαστήριο, τέλος, παραβίασε επίσης την αρχή της ισότητας, δεδομένου ότι δεν έλαβε υπόψη ότι υπάρχουν και άλλα κοινοτικά και εθνικά σήματα τα οποία επίσης αναπαριστούν μόνον την κεφαλή μιας κιθάρας.