20.6.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 141/56

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Απριλίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διάταξης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Φεβρουαρίου 2009 στην υπόθεση F-70/07, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-166/09 P)

2009/C 141/114

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) (πρώτο τμήμα) στις 18 Φεβρουαρίου 2009 στην υπόθεση F-70/07, Marcuccio κατά Επιτροπής (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη),

—	να διαπιστώσει ότι η προσφυγή που ασκήθηκε πρωτοδίκως και επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν παραδεκτή πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση,

—	να αποφανθεί, εφόσον είναι αναγκαίο, ότι το ΔΔΔ κακώς χαρακτήρισε ορισμένα από τα αιτήματα που περιέχονταν στο δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής ως «αίτηση εκκαθαρίσεως των δικαστικών εξόδων» (βλ. τη σκέψη 16 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης),

—	να αποφανθεί, εφόσον είναι αναγκαίο, ότι το ΔΔΔ ήταν αρμόδιο να αποφασίσει πρωτοδίκως επί όλων ανεξαιρέτως των αιτημάτων που είχε προβάλει πρωτοδίκως ο νυν αναιρεσείων και επιπλέον

κυρίως:

—	να δεχτεί πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση τα αιτήματα που είχε προβάλει πρωτοδίκως ο νυν αναιρεσείων και τα οποία πρέπει να γίνει δεκτό ότι παρατίθενται εδώ ρητά για κάθε νομικό σκοπό,

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και των δικηγορικών αμοιβών που αφενός επιβάρυναν τον αναιρεσείοντα κατά την πρωτόδικη διαδικασία και αφετέρου θα τον επιβαρύνουν κατά την αναιρετική διαδικασία, ή

επικουρικά:

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο ΔΔΔ, προκειμένου να αποφανθεί επί της ουσίας, αλλά με διαφορετική σύνθεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων του ο αναιρεσείων ισχυρίζεται τα εξής:

—	Έλλειψη νομιμότητας της μερικής αναπομπής της υπόθεσης στο Πρωτοδικείο, κυρίως λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου 90 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ) και πλήρους έλλειψης αιτιολογίας.

—	Παραβίαση και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής του φυσικού δικαστή, καθώς και του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).

—

Έλλειψη νομιμότητας της απόρριψης ως απαράδεκτων των άλλων αιτημάτων και όχι αυτών για τα οποία το ΔΔΔ κήρυξε εαυτό αναρμόδιο, κυρίως λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου 90 του ΚΥΚ και της έννοιας της αγωγής αποζημίωσης που έχει παρακολουθηματικό χαρακτήρα σε σχέση με προσφυγή ακύρωσης απόφασης κοινοτικού οργάνου, καθώς και λόγω πλήρους έλλειψης αιτιολογιών και διαστρέβλωσης των πραγματικών περιστατικών.

—

Διαδικαστικές πλημμέλειες που μπορούν να βλάψουν σοβαρά τα συμφέροντα του αναιρεσείοντος, λόγω μη τήρησης της υποχρέωσης να μη ληφθεί υπόψη το έγγραφο το οποίο αφορά η σκέψη 11 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης, καθόσον το έγγραφο αυτό υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, και λόγω του ότι το ΔΔΔ κάλεσε τους διαδίκους να προσκομίσουν μη προβλεπόμενα κανονικώς έγγραφα, τα οποία περιελήφθησαν στη συνέχεια στη δικογραφία, με αποτέλεσμα να θιγούν σοβαρά τα συμφέροντα του αναιρεσείοντος.

—	Παραβίαση των κανόνων για μια δίκαιη δίκη, του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του άρθρου 47 του Χάρτη.