1. Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες – Κίνδυνος συγχύσεως με το προγενέστερο σήμα
(Κανονισμός του Συμβουλίου 207/2009, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)
2. Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του κοινοτικού δικαστή – Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου – Μεταρρύθμιση αποφάσεως του ΓΕΕΑ – Εκτίμηση βάσει των αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί στο τμήμα προσφυγών
(Κανονισμός του Συμβουλίου 207/2009, άρθρο 64 § 1)
1. Δεν υπάρχει για τον μέσο Γάλλο καταναλωτή κίνδυνος συγχύσεως, υπό την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009 για το κοινοτικό σήμα, μεταξύ του λεκτικού στοιχείου ANN TAYLOR LOFT, η καταχώριση του οποίου ζητείται για είδη του τομέα των δερμάτινων ειδών και της ένδυσης, των κλάσεων 18 και 25 αντιστοίχως της συμφωνίας της Νίκαιας, και του λεκτικού σήματος LOFT, το οποίο είχε καταχωρισθεί προηγουμένως στη Γαλλία για πανομοιότυπα προϊόντα.
Παρά την ταυτότητα των επίμαχων προϊόντων, λόγω της μικρής ομοιότητας των υπό κρίση σημάτων, το ενδιαφερόμενο κοινό, συνηθισμένο στη χρήση από την ίδια επιχείρηση υπο-σημάτων που προέρχονται από το κύριο σήμα, δεν είναι σε θέση να συσχετίσει τα σήματα ANN TAYLOR LOFT και LOFT, επειδή το προγενέστερο σήμα δεν περιέχει το στοιχείο «ann taylor», το οποίο είναι το πλέον διακριτικό στοιχείο του προς καταχώρηση σήματος.
(βλ. σκέψεις 22, 48)
2. Εφόσον το ίδιο το τμήμα προσφυγών δύναται, δυνάμει του άρθρου 64, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009, να ασκήσει τις αρμοδιότητες του τμήματος που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση ενώπιόν του, το Γενικό Δικαστήριο δύναται, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του μεταρρυθμίσεως, να ασκήσει τις αρμοδιότητες των κατωτέρων οργάνων του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), οι αποφάσεις του οποίου είναι δυνατό να προσβληθούν ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί, στο πλαίσιο αυτό, να λάβει απόφαση επί ζητήματος για το οποίο θα μπορούσε να αποφασίσει ο εξεταστής, το τμήμα ανακοπών ή το τμήμα ακυρώσεως. Αντιθέτως, δεν είναι δυνατό να λάβει αποφάσεις που δεν απόκεινται στα όργανα αυτά να λάβουν. Ακριβώς για τον λόγο αυτό το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί να καταχωρίσει σήμα, καθότι η καταχώριση αυτή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα ούτε του εξεταστή ούτε του τμήματος ανακοπών.
(βλ. σκέψη 52)