29.8.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/20

1)

Το παρόν δικαστήριο, στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας της οποίας επελήφθη, ζητεί να διευκρινιστεί αν «άλλο πρόσωπο πλην των φυσικών προσώπων» εμπίπτει στην έννοια του «θύματος» κατά το άρθρο 1, στοιχείο α', της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, ενόψει της κατά το άρθρο 10 της απόφασης-πλαισίου υποχρεώσεως προωθήσεως της μεσολαβήσεως μεταξύ του θύματος και του δράστη σε ποινικές υποθέσεις και, παράλληλα, ζητεί τη διευκρίνιση και συμπλήρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2007, που εκδόθηκε στην υπόθεση C-467/05, Dell’Orto.

2)

Το παρόν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν, όσον αφορά το άρθρο 10 της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, κατά το οποίο «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις, για τις εγκληματικές πράξεις στις οποίες κρίνει ότι προσιδιάζει το μέτρο αυτό», ο όρος «εγκληματικές πράξεις» μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αφορά όλες τις εγκληματικές πράξεις των οποίων η προβλεπόμενη στον νόμο αντικειμενική υπόσταση είναι, κατ’ ουσίαν, ανάλογη.

3)

Η φράση «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις…» του άρθρου 10, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η δημιουργία των προϋποθέσεων μεσολαβήσεως μεταξύ του θύματος και του δράστη είναι δυνατή τουλάχιστον μέχρι την έκδοση αποφάσεως σε πρώτο βαθμό, ήτοι ότι η απαίτηση περί παραδοχής των πραγματικών περιστατικών στη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας, μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης και υπό την επιφύλαξη της συνδρομής των λοιπών αναγκαίων προϋποθέσεων, είναι σύμφωνη προς την υποχρέωση προωθήσεως της μεσολαβήσεως;

4)

Όσον αφορά το άρθρο 10, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ, το παρόν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν η φράση κατά την οποία «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις, για τις εγκληματικές πράξεις στις οποίες κρίνει ότι προσιδιάζει το μέτρο αυτό» συνεπάγεται υποχρέωση διασφαλίσεως γενικής πρόσβασης στη διαδικασία μεσολαβήσεως στο πλαίσιο των ποινικών υποθέσεων, υπό την επιφύλαξη της συνδρομής των αναγκαίων κατά νόμο προϋποθέσεων, χωρίς να υπάρχει περιθώριο ερμηνείας. Ήτοι, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα, η προϋπόθεση κατά την οποία [η υπόθεση παραπέμπεται στη διαδικασία μεσολαβήσεως] «[αν,] λαμβανομένης υπόψη της φύσεως της εγκληματικής πράξεως, του είδους της μεσολαβήσεως και της προσωπικότητας του κατηγορουμένου, η ένδικη διαδικασία μπορεί να παραλειφθεί ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι το δικαστήριο θα λάβει υπόψη την έμπρακτη μετάνοια κατά την επιμέτρηση της ποινής» είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις (απαιτήσεις) του προπαρατεθέντος άρθρου 10;