21.3.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 69/27


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 19 Ιανουαρίου 2009 — Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening κατά AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad

(Υπόθεση C-24/09)

(2009/C 69/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening

Αναιρεσίβλητη: AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 10α της οδηγίας ΕΕΠ (1) —που προβλέπει ότι το ενδιαφερόμενο κοινό, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, πρέπει να έχει πρόσβαση σε διαδικασία εξετάσεως ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητου και αμερόληπτου οργάνου συσταθέντος νομοθετικώς, προκειμένου να αμφισβητήσει την ουσιαστική ή τη διαδικαστική νομιμότητα αποφάσεων— την έννοια ότι απαιτεί επίσης το ενδιαφερόμενο κοινό να έχει δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου μέσου κατά δικαστικής αποφάσεως επί ζητήματος σχετικού με τη χορήγηση αδείας, ακόμη και στην περίπτωση που το ενδιαφερόμενο κοινό είχε τη δυνατότητα να μετάσχει στη δίκη η οποία αφορούσε το ζήτημα της χορηγήσεως αδείας και να εκφράσει την άποψή του;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχουν τα άρθρα 1, παράγραφος 2, 6, παράγραφος 4, και 10α της οδηγίας ΕΕΠ την έννοια ότι μπορούν να προβλεφθούν διαφορετικές προϋποθέσεις από το εθνικό δίκαιο όσον αφορά το ενδιαφερόμενο κοινό του άρθρου 6, παράγραφος 4, αφενός, και του άρθρου 10α, αφετέρου, με συνέπεια ότι μια τοπική ένωση για την προστασία του περιβάλλοντος, η οποία έχει δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία λήψεως αποφάσεως του άρθρου 6, παράγραφος 4, όσον αφορά τα σχέδια που μπορούν να έχουν σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον της περιοχής στην οποία αναπτύσσει δραστηριότητα η ένωση, δεν έχει —δεδομένου ότι έχει λιγότερα μέλη από τον ελάχιστο αριθμό που προβλέπει το εθνικό δίκαιο— το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος ή ενδίκου μέσου που προβλέπει το άρθρο 10α της οδηγίας ΕΕΠ;

3)

Έχει το άρθρο 15α της οδηγίας ΟΠΕΡ (2) —που προβλέπει ότι το ενδιαφερόμενο κοινό, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, πρέπει να έχει πρόσβαση σε διαδικασία εξετάσεως ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητου και αμερόληπτου οργάνου συσταθέντος νομοθετικώς, προκειμένου να αμφισβητήσει την ουσιαστική ή τη διαδικαστική νομιμότητα αποφάσεων— την έννοια ότι απαιτεί το ενδιαφερόμενο κοινό να έχει δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου μέσου κατά δικαστικής αποφάσεως επί ζητήματος σχετικού με τη χορήγηση αδείας, στην περίπτωση που το ενδιαφερόμενο κοινό είχε τη δυνατότητα να μετάσχει στη δίκη η οποία αφορούσε το ζήτημα της χορηγήσεως αδείας και να εκφράσει την άποψή του;

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα: Έχουν τα άρθρα 2, παράγραφος 14, και 15α της οδηγίας ΟΠΕΡ την έννοια ότι μπορούν να προβλεφθούν προϋποθέσεις από το εθνικό δίκαιο όσον αφορά το δικαίωμα προσβάσεως στη δικαιοσύνη, με συνέπεια ότι μια τοπική ένωση για την προστασία του περιβάλλοντος, η οποία έχει δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία λήψεως αποφάσεως όσον αφορά τα σχέδια που μπορούν να έχουν σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον της περιοχής στην οποία αναπτύσσει δραστηριότητα η ένωση, δεν έχει —δεδομένου ότι έχει λιγότερα μέλη από τον ελάχιστο αριθμό που προβλέπει το εθνικό δίκαιο— το δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος ή ενδίκου μέσου που προβλέπει το άρθρο 15α της οδηγίας ΟΠΕΡ;


(1)  Οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (EE L 175, σ. 40).

(2)  Οδηγία 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 257, σ. 26).