23.10.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 288/14


Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 16ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Fővárosi Bíróság Gazdasági Kollégiuma (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — RANI Slovakia s.r.o κατά Hankook Tire Magyarország Kft

(Υπόθεση C-298/09) (1)

(Άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Οδηγία 97/71/ΕΚ - Απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών - Επιχείρηση διαθέσεως εργατικού δυναμικού - Προϋπόθεση υπάρξεως έδρας στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο παρέχεται η υπηρεσία)

(2010/C 288/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Bíróság Gazdasági Kollégiuma

Διάδικοι

RANI Slovakia s.r.o.

κατά

Hankook Tire Magyarország Kft

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Fővárosi Bíróság — Ερμηνεία του άρθρου 3, στοιχείο γ', ΕΚ, των άρθρων 49, 52 και 54 ΕΚ, καθώς και της οδηγίας 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (ΕΕ 1997, L 18, σ. 1) — Εθνική ρύθμιση που επιτρέπει την άσκηση της δραστηριότητας επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης αποκλειστικά σε εταιρίες που εδρεύουν εντός της εθνικής επικρατείας

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 49 ΕΚ έως 54 ΕΚ δεν έχουν την έννοια ότι ρύθμιση κράτους μέλους περί ασκήσεως της δραστηριότητας επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης, η οποία ίσχυε κατά την ημερομηνία προσχωρήσεως του κράτους αυτού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξακολουθεί να ισχύει, έως ότου το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδώσει πρόγραμμα ή οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, προκειμένου να καθοριστούν οι όροι απελευθερώσεως της επίμαχης κατηγορίας υπηρεσιών.

2)

Ούτε η δέκατη ένατη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 96/71/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, ούτε το άρθρο 1, παράγραφος 4 αυτής, δεν έχουν την έννοια ότι κράτος μέλος μπορεί να επιτρέψει την άσκηση της δραστηριότητας επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης μόνο σε εταιρίες που εδρεύουν στο οικείο κράτος μέλος ή να τους επιφυλάξει ευμενέστερη μεταχείριση, όσον αφορά την άδεια ασκήσεως της επίμαχης δραστηριότητας, έναντι των επιχειρήσεων που εδρεύουν σε άλλο κράτος.


(1)  ΕΕ C 267 της 7.11.2009.