7.5.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 139/5


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2011 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης: Josep Peñarroja Fa

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-372/09 και C-373/09) (1)

(Άρθρο 43 ΕΚ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Άρθρο 49 ΕΚ - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Περιορισμοί - Δικαστικοί πραγματογνώμονες-μεταφραστές - Άσκηση δημόσιας εξουσίας - Εθνική κανονιστική ρύθμιση που επιφυλάσσει την ιδιότητα του δικαστικού πραγματογνώμονα στα πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα σε πίνακες καταρτιζόμενους από τις εθνικές δικαστικές αρχές - Προσκόμιση απαραίτητων δικαιολογητικών - Αναλογικότητα - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Έννοια του «νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος»)

2011/C 139/07

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Josep Peñarroja Fa,

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation (Γαλλία) — Ερμηνεία των άρθρων 43, 45, 49 και 50 ΕΚ — Εθνική κανονιστική ρύθμιση που επιφυλάσσει την ιδιότητα του δικαστικού πραγματογνώμονα στα πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα σε πίνακες καταρτιζόμενους από τις εθνικές δικαστικές αρχές και εξαρτά την εγγραφή από προϋποθέσεις ηλικίας, ικανότητας, ήθους και ανεξαρτησίας, πλην όμως δεν λαμβάνει υπόψη την αναγνώριση της ιδιότητας του πραγματογνώμονα από τις δικαστικές αρχές άλλου κράτους μέλους ούτε το γεγονός ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι ελέγχου των εν λόγω προϋποθέσεων — Συμβατότητα των κανόνων αυτών προς τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου περί ελεύθερης εγκαταστάσεως και ελεύθερης παροχής υπηρεσιών

Διατακτικό

1)

Τα καθήκοντα που ανατίθενται κατά περίπτωση από το δικαστήριο, στο πλαίσιο διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του, σε επαγγελματία υπό την ιδιότητα του δικαστικού πραγματογνώμονα συνιστούν παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 50 ΕΚ (νυν άρθρο 57 ΣΛΕΕ).

2)

Οι δραστηριότητες των δικαστικών πραγματογνωμόνων στον τομέα της μεταφράσεως, όπως αυτές της κύριας δίκης, δεν συνιστούν δραστηριότητες που συνδέονται με την άσκηση δημοσίας εξουσίας κατά την έννοια του άρθρου 45, πρώτο εδάφιο, ΕΚ (νυν άρθρο 51, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ).

3)

Το άρθρο 49 ΕΚ (νυν άρθρο 56 ΣΛΕΕ) αντίκειται σε εθνική ρύθμιση όπως αυτή της κύριας δίκης δυνάμει της οποίας η εγγραφή σε πίνακα δικαστικών πραγματογνωμόνων-μεταφραστών εξαρτάται από ορισμένα προσόντα χωρίς να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν γνώση του σκεπτικού της αποφάσεως που τους αφορά και χωρίς να μπορεί η απόφαση αυτή να προσβληθεί με αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα που να παρέχει τη δυνατότητα ελέγχου της νομιμότητάς της και ιδίως του κατά πόσον πληρούται η απαίτηση, που προκύπτει από το δίκαιο της Ένωσης, να λαμβάνονται δεόντως υπόψη τα προσόντα τους που αποκτήθηκαν και αναγνωρίσθηκαν σε άλλα κράτη μέλη.

4)

Το άρθρο 49 ΕΚ (νυν άρθρο 56 ΣΛΕΕ) αντίκειται σε απαίτηση όπως αυτή του άρθρου 2 του νόμου 71-498, από την οποία προκύπτει ότι ουδείς περιλαμβάνεται σε εθνικό πίνακα δικαστικών πραγματογνωμόνων με την ιδιότητα του μεταφραστή εάν δεν έχει εγγραφεί επί τρία διαδοχικά έτη σε πίνακα δικαστικών πραγματογνωμόνων καταρτιζόμενο από εφετείο, καθόσον αποδεικνύεται ότι μια τέτοια απαίτηση δεν επιτρέπει, στο πλαίσιο της εξετάσεως αιτήσεως προσώπου εγκατεστημένου σε άλλο κράτος μέλος που δεν έχει την ως άνω εγγραφή, να ληφθούν δεόντως υπόψη τα προσόντα που το πρόσωπο αυτό έχει αποκτήσει και έχουν αναγνωριστεί σε άλλο κράτος μέλος προκειμένου να προσδιοριστεί εάν και σε ποιο βαθμό μπορούν αυτά να αντιστοιχούν στις ικανότητες που αναμένονται συνήθως από κάποιον που έχει εγγραφεί επί τρία διαδοχικά έτη σε πίνακα καταρτιζόμενο από εφετείο.

5)

Οι υπηρεσίες των δικαστικών πραγματογνωμόνων-μεταφραστών που παρέχονται από πραγματογνώμονες που είναι εγγεγραμμένοι σε πίνακα, όπως ο εθνικός πίνακας δικαστικών πραγματογνωμόνων που καταρτίζει το Cour de cassation, δεν εμπίπτουν στην έννοια του «νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος» όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/36 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων.


(1)  ΕΕ C 282 της 21.11.2009.